24 maart 2018, 30 km van Zandvoort

5.00u! Mijn wekker gaat. Ik moet eruit maar het was gisterenavond laat dus heb ik geen zin. Maar vandaag staat er een mooie wandeltocht op het programma, de 30 (km) van Zandvoort. En daar kom je je bed voor uit. Gelukkig heb ik gisteren mijn spullen allemaal klaar gelegd en is mijn rugtas compleet. En is dit keer uitgebreid met de vlaggen van Oostenrijk en Nederland! De landen van mijn start en eindpunt van mijn tocht over 77 dagen!

Na mijn ontbijt, een heerlijk bord Brinta pap, check ik nog even of ik alles heb komt Michel al aangelopen. Ik start de auto en we rijden iets voor 6.00u richting Amersfoort om daar met de trein de reis te vervolgen richting Zandvoort. Onderweg in de auto bedenk ik mij dat ik toch wat vergeten ben, mijn pet! Gelukkig is het vandaag niet zo koud als vorige week en omdat ik op diverse Facebook pagina`s heb meegedeeld dat ik makkelijk herkenbaar ben aan een grote rugtas (met de 2 vlaggen) en mijn kale kop, is het ook niet zo erg.

Op het station staan Karin en Lieneke al te wachten op ons. Zij komen ook uit ons dorp maar gingen op eigen gelegenheid omdat ze niet wisten of we wel op hetzelfde tijdstip zouden finishen. Na in Amsterdam te zijn overgestapt, komen we iets voor 8.00u aan in Zandvoort. Het is er al gezellig druk. We moeten nog een minuut of 10 lopen naar het Circuit van Zandvoort waar de start van onze wandeltocht van vandaag is. In de trein zijn we ook Hetty, Anja en Silvia tegengekomen. Die lopen vandaag ook mee. Bij de starttent aangekomen sluiten ook nog Ron, Cindy haar man Jan en de moeder van Cindy aan. Zo hebben we een gezellig clubje bij elkaar.

Op het strand is het, zoals ik al verwacht had, het eerste stuk best smal. Dit komt omdat het om 8,15u vloed was en de vloedlijn zich net aan het terugtrekken is. Er is dus een smalle strook waar je op redelijk stevige ondergrond kan lopen. Vanaf de start lopen we direct het strand op en in noordelijke richting naar IJmuiden. Een stuk van 7 km over het strand. Aan het eind lopen we de duinen in en onder IJmuiden door richting Santpoort. Dan in zuidelijke richting naar Bloemendaal en door naar Overveen om dan weer de laatste 6 km richting Zandvoort centrum te lopen. De finish is dus ergens anders dan de start. Maar als je terug moet naar het circuit wordt kopje met een pendeltreintje terug gebracht. Voor diegene die met de trein gaan, zoals wij, kunnen we lopend naar het station terug.

Omdat ik met mijn vlaggen natuurlijk goed opval herkennen diverse mensen mij van mijn verhalen op deze pagina en van de Facebook groepen waar die in worden vermeld. Ik vind het leuk om te zien dat mijn verhalen door veel personen worden gelezen. En nu maar hopen dat ze ook een (kleine) donatie over hebben voor Spieren voor Spieren, het goede doel waarvoor ik mijn inspanningen onder andere doe. Het andere “goede” doel is de mijn eigen schatkist met mooie ervaringen en herinneringen te vullen. Deze tochten zijn daar ook een onderdeel van. De speciale herinnering die ik altijd aan deze tocht in Zandvoort zal overhouden is 2 jaar geleden ontstaan bij mijn eerste deelname. Ik liep toen met Ineke, die er nu helaas niet bij is, en kwam terecht bij pannenkoekenrestaurant Peper’s aan de rand van Bloemendaal in de duinen. Ik bestelde daar onder andere een portie bitterballen. Helaas duurde het lang voordat ik mijn heerlijke portie bitterballen kreeg en heb er toen snel 4 naar binnen gewerkt en de rest nam ik mee in mijn inmiddels lege bananendozen. Zo’n speciale doos waar je een banaan in kunt meenemen waarin deze niet snel bruin wordt in je tas. Toen we  ruim 2 km verder in Overveen aankwamen en ik een medewandelaar vroeg of hij trek had in wat lekkers, haalde ik mijn bananendoos tevoorschijn. Hij dacht natuurlijk, waar komt ie nou mee aan, een doodgewone banaan? Maar niets was dus minder waar. Toen ik mijn bananendoos opende viel de man zowat op de grond van het lachen! Een traditie was geboren! Dat doe ik nu dus elke keer dat ik hier meeloop en dit jaar heb ik dus twee dozen bij me. Verbaasde gezichten en leuke foto momenten zijn verzekerd!

Ook dit keer was dat het geval. En ik ben zelfs even door een social media team van dit evenement aangehouden voor een kort praatje en foto’s.  Na dit korte intermezzo zijn er nog een km of 6 te gaan richting Zandvoort-centrum. Ik zet een lekker muziekje met een goede beat op en schroef het wandeltempo een beetje op. Ik merk dat de training in de sportschool echt zijn vruchten begint af te werpen. Mijn conditie is stukken verbeterd en mijn rugzak van bijna 13 kg is al een “normale” metgezel. Michel moet soms een beetje naar adem happen en daarom houd ik het tempo aan het einde van deze tocht op 6 km/u. In Zandvoort aangekomen worden we door een leuk zangtrio binnengehaald. Karin en Lieneke hebben op ons gewacht en ook Ron, Anja, Sylvia en Hetty komen vlak na ons binnen. We nemen nog een lekker verfrissend drankje (of warme thee) en gaan dan naar huis.

Maar vlak voordat we een weg inslaan richting station en het drukke  centrum verlaten heb ik nog het allerleukste moment van deze dag. Plotseling hoor ik mijn naam en “STOP, STOP!” Er staan twee dames langs de route en hebben mij al de hele dag gezocht. Ik ken ze verder niet maar zij hebben mijn verhaal ergens op internet of Facebook gelezen en doneren beide spontaan € 5,-!!! Een onvergetelijk moment waar ik nu nog emotioneel van kan worden. Ik heb ze bedankt, ook namens de vele zieke kinderen, met een dikke zoen op hun wang. Het geld zal vlak voordat ik aan mijn tocht begin samen met andere losse en spontane donaties bij Spieren voor Spieren in Amsterdam worden afgeleverd en gedoneerd. Bedankt nog dames!!!!

Heb je mij gemist maar wil je toch doneren? Klik dan HIER. Dan kom je op mijn donatiepagina!

Klik HIER voor alle foto’s van deze tocht.

 

2 thoughts on “24 maart 2018, 30 km van Zandvoort”

  1. Leuk en uitgebreid verslag. Ik moet je gezien hebben na dat we ’n vis gepakt hebben op de boulevard. Mijn vrouw maakte me attent op de Oostenrijkse vlag. Zag je niet van voren en wij deden de 18 ?

    1. Hoi Hay Ting Tee, die vlag viel wel op ja. Misschien moet ik die er maar op houden. Tijdens mijn tocht natuurlijk ook. Maar ik dacht ik probeer het een keer. Maar het geeft wel leuke reacties.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.