Dag 13, 23 juni 2018, Herrenberg/Gültstein – Mühlhausen

Na een onrustige nacht, er was een fanfare op het parkeerterrein achter het hotel aan het oefenen, de trein kwam tot iets na 24.00u een paar keer per uur langs en een cappuccino, ben ik vanmorgen weer gestart voor dag 13. Hopelijk brengt dit getal vandaag niet het nodige ongeluk. Maar eerst een klein stukje met de trein. Omdat ik in het hotel waar ik nu zit in het weekend pas vanaf 8.00u kan ontbijten, heb ik de afstand vandaag iets ingekort. En ook het begin is wat aan de onzekere kant. Ik reis dus eerst 7 á 8 km, 3 dorpen verder en begin dan mijn tocht voor vandaag. Dat is in Gärtringen. Alleen zullen de meeste van u net zoals ik Gärtringen niet kennen. Niet zo gek ook, op internet kan je het misschien niet eens vinden, want dat doet het hier niet. Oh ja, vanuit Nederland kan je het wel vinden natuurlijk?! Helaas ben ik dus weer even bezig om naar mijn eigen route te komen maar eenmaal gevonden kan ik lekker makkelijk wandelen want de gehele route zal verder via fietsroutes gaan. In totaal 27 km. Soms op het asfalt en soms op semi-verharde wegen. Prima!

Het is ietsjes warmer als gisteren, maar omdat er meer wind staat voelt het niet warmer aan. Goed drinken dus want je droogt snel uit met dit weer. En dat merk ik vrije snel. Want als ik voorbijgangers gedag zeg hoor ik aan mijn eigen stem dat ik meer moet drinken. Eigenlijk ben ik dus al te laat. Maar goed, ik neem een paar slokken en loop rustig verder. Het valt mij op dat er hier in de buurt iemand woont die waarschijnlijk zijn kunst mag tentoonspreiden want dat is hier volop aanwezig.  Die rode kubussen kom je zelfs meerdere keren tegen in de bomen.

Dan loop ik een vrouw tegemoet en ze kijkt naar mijn vlaggen en zegt, “U bent vast al een tijdje onderweg”. Ik geef een bevestigend antwoord en we raken even wat aan de praat over wat ik aan het doen ben. Ze vindt het bewonderingswaardig dat ik dit doe en ook juist omdat ik het niet alleen voor mijzelf doe maar ook voor het goede doel. Na een paar minuten zeg ik Sabine, want zo heet ze, gedag en wens haar het allerbeste. Zij wenst mij een goede reis verder terug naar Nederland. Ik geef haar nog mijn flyer en dit keer vergeet ik niet een foto te maken. Bedankt voor het fijne gesprek Sabine.

Omdat ik vandaag 27 kilometer wandel wil ik eigenlijk maar 1 pauze inlassen. Ik vind uiteindelijk na 15 km, in Schafhausen een mooie plek om te pauzeren. Overigens is dit niet het bekende Schaffhausen van de watervallen van de Rijn in Zwitserland. Dat schrijf je, zoals je ziet ook met een extra ‘f’. Ik neem er dit keer iets meer de tijd voor, ongeveer 25 minuten, omdat ik toch maar 1 pauze neem. Dan komt er een mevrouw aanfietsen die bij het huis stopt wat schuin voor mij staat. Ook zij vraagt wat ik aan het doen ben. Nadat ik haar mijn verhaal kort verteld heb zegt ze dat ze mij graag binnen had willen uitnodigen maar ze is gehaast en heeft helaas geen tijd. Ik zie en hoor aan haar dat ze het jammer vindt dat ze geen tijd heeft want ze zou graag wat meer willen weten van mijn wandeltocht. Misschien had ze die tijd gewoon even moeten maken, het zijn per slot van rekening misschien maar een minuut of 10. En daarin maakt je dan weer heel wat mee. Als ik na mijn pauze opstap doe ik nog wel even snel een flyer bij hun huis door de brievenbus. Dus misschien baalt ze nu wel dat ze die tijd niet heeft vrijgemaakt als ze dit leest.

Dat ze hier in Duitsland met het internet nog niet zover zijn als wij in Nederland wordt wel bevestigd als ik een telefoon aan een draad zie!!!!! Die zijn er in Nederland volgens mij echt niet meer. Ik loop na een km of 18 door Weil der Stadt. Gezellig stadje en net zoals gisteren in Rottenburg am Neckar, is het hier ook een drukte van jewelste alleen is er hier een vlooienmarkt. Ik heb mijn rugtas al vol genoeg met spullen dus ik loop gewoon door en koop niets!

Het is vandaag trouwens wel de dag van de gesprekken. Op de laatste kilometer stoppen er 2 wielrenners, die ook met belangstelling vragen naar mijn vlaggen. Ook aan hen vertel ik mijn verhaal en geef hen mijn flyer. Ze zijn verbaasd dat ik te voet van Oostenrijk naar Nederland loop. Als ze wegfietsen hoor ik ze er nog over praten.

Al met al was het vandaag weer een heerlijke wandeldag. Goede temperatuur, mooie afstand, leuke gesprekken en verder geen problemen ondervonden van mijn voeten. En uiteindelijk heb ik, nadat ik mijn telefoon 2x opnieuw heb opgestart de gehele weg weer internet en GPS signaal gehad. Bij aankomst in mijn hotel wordt ik door een allervriendelijkste juffrouw welkom geheten met een drankje. Ik kies voor een veilige druivensap. Ook hier leg ik mijn wandeltocht uit en vraag of de maaltijd door het hotel gratis gegeven kan worden. Nadat ik mij heb opgefrist en het dagelijkse wasje heb gedaan ga ik terug naar het restaurant. Ik krijg van de eigenaar en tevens chef-kok een heerlijk gratis samengesteld menu voorgeschoteld. Hartelijk dank Melanie Arnegger!

Klik HIER voor de video

Klik HIER voor de foto’s

3 thoughts on “Dag 13, 23 juni 2018, Herrenberg/Gültstein – Mühlhausen”

  1. Altijd leuk, nieuwe ontmoetingen! Je maakt wat mee onderweg! Weer een prachtig verhaal. Maar waarom staat het op de foto met 1 F? Dan bedoel ik de naam Schaffhausen, daar ben ik dan wel benieuwd naar.

  2. Wat een leuk verhaal weer Andre
    Laatst was ik ook een dag of 4 in Duitsland en verbaasde mij er over hoe slecht het mobile netwerk daar is.
    Op naar de volgende belevenissen.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.