Dag 28, 8 juli 2018, laatste rustdag, Aken/Vaals

Vandaag mijn laatste rustdag. Ik heb uiteindelijk besloten om die grotendeels in Nederland door te brengen. Ik ga namelijk vandaag eerst naar Aken en zal daar een Hop on Hop off City tour maken. Die bus gaat naar Vaals en daar zal ik een paar uur doorbrengen. Ik zet dus sinds ruim 4 weken weer voet op Nederlandse grond.

Zo krijg ik de Dom er tenminste in zijn geheel op de foto.

Ik zag onderweg ook nog een Ronald McDonald huis. En uiteindelijk werd er op de tour ook nog wat over verteld.

De City tour laat mooie dingen zien maar met gevaar voor eigen leven moet je foto’s maken. Het is een open bus maar je mag en kan echt niet gaan staan. De bomen zijn sowieso al een risico maar de viaducten waar we onderdoor rijden, zijn soms maar 50 cm hoger dan de bus!!!

Het is zéér droog hier. Dit wateropvangbekken naast een afrit is helemaal opgedroogd en de grond is opengebroken.

Aken is natuurlijk de stad van de DOM maar het is ook een grote universiteitsstad. Ook het ziekenhuis is verbonden aan de universiteit en is bewust vlak bij de grens gebouwd om de regiofunctie met België en Nederland te benadrukken. Ik vind het overigens een oerlelijk gebouw maar dat is natuurlijk maar mijn mening. We rijden ook langs het voetbalstadion van Alemania Aachen. Maar dat is niet het belangrijkste wat hier te zien is. Naast het stadion ligt het walhalla van de paardensport, de CHIO Aken. Duitsland is met Nederland natuurlijk een groot paardensportland. Maar dit is het mekka voor paardensport in Duitsland. Ik kon daar helaas geen foto’s van maken.

Dan rijden we door naar Vaals. Het is duidelijk te merken dat het al vakantieperiode is want er loopt veel volk door de straten. Maar Vaals zelf laat ik links liggen en ik stap uit bij het drielandenpunt. Het is hier nog redelijk rustig en kan dan ook eens rustig bedenken wat ik allemaal wil zien en doen hier. Het Labyrint laat ik maar voor wat het is want teveel lopen is nou ook weer niet de bedoeling vandaag. Ik ga eerst maar eens op zoek naar het hoogste punt. Dat is een soort baken en daar moet ik even wachten voordat ik een foto kan maken. Maar het lijkt mij leuker om ook eens zelf op de foto te staan zonder dat ik een selfie moet maken, dus ik vraag een stel om dat te doen. Zij hebben net voor mij een foto gemaakt en ik hoor dat het Nederlanders zijn. Ze blijken uit Huizen te komen en zijn hier 31 jaar geleden verloofd. Natuurlijk gaan we samen even op de foto.

Maar ik wil hier natuurlijk meer zien. Er is hier namelijk ook een uitkijktoren en die zal vast mooie vergezichten opleveren. Zo gezegd, zo gedaan. Ik loop de 224 trappen naar boven en eenmaal boven is het uitzicht werkelijk schitterend. Ik vraag een jongedame, die hier samen met haar moeder is, om een foto van mij te maken. Dit wordt dan natuurlijk ook even van mij gevraagd. Ze komen uit Rotterdam. De rest van de familie staat beneden te wachten, die durfden de klim waarschijnlijk niet aan

Zo, die toren hebben we ook gedaan en wat nog meer? Ik begin wel trek te krijgen en ik ga maar eens kijken bij welke van de vele eetgelegenheden ik wat ga bestellen. Dan valt mijn oog op en klein zaakje. Daar verkopen ze natuurlijk de bekende worsten en patat maar ook een heerlijke Nederlands traditioneel gerecht, poffertjes!! Ik laat het mij heerlijk smaken. Ik kan tegelijkertijd eens goed naar mijn wandelschoenen kijken. Die zijn er toch al wel behoorlijk aan toe. Vooral de hakken maar ook het middengedeelte van de voorvoet is behoorlijk versleten. Dat komt natuurlijk door het extra gewicht.

Nog 185 km. Dat moeten ze nog afleggen na vandaag. Voor de 4-daagse in Nijmegen heb ik nog een paar met een beter profiel. Ik ga ook nog even langs het drielandenpunt, want dat is weer een ander punt hier maar dat is eigenlijk niet de moeite waard om te fotograferen dus vandaar dat ik in de souvenirswinkel een foto van een mooi fleurig exemplaar van het drielandenpunt heb gemaakt. Ik heb nog ongeveer 30 minuten voordat de volgende bus weer teruggaat naar Aken en ga nog maar eens wat aan calorieënstapelen doen. Want de man met de hamer wil ik niet meer tegenkomen. Een heerlijk softijs(je). Als ik dit verhaal aan het schrijven ben is het inmiddels al bijna 20.00u en zit ik aan een heerlijke “Feinschmecker Schnitzel”. Ik zal de beelden daarvan voor mijzelf houden maar samen met de bijbehorende friet is het behoorlijk gezouten en is een grote cola wel nodig.

Morgen ga ik beginnen aan het laatste gedeelte van mijn tocht. Nog 6 etappen van in totaal 185 km. Ik zal dan voor de 1e keer in Nederland aankomen. In Kerkrade. A.s. zaterdag kom ik rond 15.00u in Nijmegen aan op de Wedren. Die is dan nog rustig neem ik aan. Ik ga er hopelijk een mooie laatste week van maken. Voor mijzelf maar hopelijk ook met mooie verhalen en foto’s voor jullie. Ik wil jullie nu alvast bedanken voor alle lieve, mooie en opbeurende reacties die ik heb gehad. Volgend weekend zal ik dit vast vergeten door alle drukte die er dan zal heersen. Maar blijf vooral mijn verhalen volgen en misschien zien we elkaar in Nijmegen of tijdens een andere tocht. Ik wens jullie een fijne zondag verder en tot morgen!

Bekijk HIER de video

Bekijk HIER alle foto’s

 

4 thoughts on “Dag 28, 8 juli 2018, laatste rustdag, Aken/Vaals”

  1. Wederom een leuk verhaal André en natuurlijk waren die Rotterdammers aardig, zit in hun genen haha ?.
    Het gaat nu opschieten en nog even volhouden en dan lekker even rust en plezier in Nijmegen.
    Weet niet wanneer precies maar we gaan elkaar vast zien.
    Fijne avond nog ?

  2. Hoi André, dat moet goed voelen om weer voet op Nederlandse bodem te zetten. Om de drie/vier dagen lees ik je verslag en bekijk de foto’s en filmpjes. Prachtig avontuur man ! Succes met je laatste stuk van de route.

  3. Wat een rustig muziekje voor je rustdag-video! Het is snel gegaan, je bent nu alweer toe aan het slotstuk van je tocht! En ik heb weer genoten van je foto’s en verhaal. Ben blij dat ik kan uitkijken naar nog een verhaal! Succes voor morgen, ik ga (lekker?) werken…….

  4. Hallo Andrè, wir freuen uns für dich , bald wieder die Luft der Heimat zu atmen ?.
    Wir begleiten dich , mit den wunderbaren Geschichten , die du täglich schreibst , seid Maare -Moselweg. Weiterhin ein gute Zeit. Auf deine Endtappe freuen wir uns ! Denke , wir werden es mit Begeisterung lesen ! ?

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.