Het is inmiddels alweer 4 weken geleden dat ik mijn laatste wandeltocht heb gelopen. Zou ik in een soort “zwart gat” zitten na mijn 1000 km wandelavontuur van deze zomer? Misschien, maar ik ben ook licht geblesseerd geweest. Maar vandaag ga ik weer samen met Michel wandelen. De tocht van vandaag heeft een apart concept. Je moet namelijk de route zelf bepalen. Er zijn 5 opstapplaatsen, Buren, Zoelen, Erichem, Kerk-Avezaath en Kapel-Avezaath. Je loopt dan naar de kerk in een van de andere plaatsen. Vandaar kies je weer een nieuwe plaats waar je naartoe wilt lopen. En soms is is er een korte en langere route. Wij lopen van Buren naar Kerk-Avezaath, vandaar naar Zoelen, dan naar Erichem en vandaar weer terug naar Buren. Een totale afstand van 20,2 km.

Wij beginnen dus in Buren. Na een rit van 45 minuten komen we daar aan en parkeren de auto 25 meter van de kerk. Dan hoeven we niet zo ver te lopen!!!!!? Het is in de kerk niet zo druk maar dat komt natuurlijk omdat je uit 5 plaatsen kunt kiezen om te beginnen. Nadat Michel zijn startersbakkie heeft genuttigd kunnen we om bijna 9 uur vertrekken. Op naar…. Kerk-Avezaath, een stuk van 5,2 km volgens de routebeschrijving. De routebeschrijving is vandaag onontbeerlijk. Er zijn géén pijlen uitgezet, alleen op een paar cruciale punten. Dus dat wordt goed lezen geblazen!!! Na 3 km hebben we helaas een onprettige ontmoeting met een automobilist die ons even daarvoor met 80 km/u op een smal landweggetje voorbij raasde. Hij kwam van achteren en zonder vaart te minderen reed hij door de berm rakelings langs. Toen hij even later weer langs kwam maar nu van voren kon ik het niet laten om naar mijn voorhoofd te wijzen en hem tot stoppen te manen. Dat deed hij toch wel. Hij draaide zijn raampje open en ik zei direct wat hem bezielde om zo onbezonnen langs te razen. Het antwoord was dat hij haast had omdat hij te laat was. Mijn antwoord was simpel, “dan ben je te laat opgestaan”! Ik zei ook nog dat dit geen excuus was om ons en zichzelf in gevaar zet brengen. Er werden nog wat woorden gewisseld en ik was natuurlijk behoorlijk kwaad omdat het echt een onbezonnen actie was. Hij reed weer weg maar ik gaf een een tikkie tegen zijn buitenspiegel. Dat deed het korte lontje van deze man waarschijnlijk ontploffen omdat hij direct weer stopte en uitstapte en resoluut op mij kwam afrennen en mij met zijn werkschoenen met stalen neus probeerde te schoppen. Hij raakte daarbij mijn linkerbovenbeen maar gelukkig niet vol. Uiteindelijk is hij naar een wat heftigere woordenwisseling weer vertrokken. Gelukkig won mijn verstand het van mijn emotie en want ik had hem ook wel een beuk willen geven wat ik uiteindelijk dus niet heb gedaan. Voortaan maar niet reageren op dit soort losgeslagen gekken.

We zijn dus onderweg naar Kerk-Avezaath. Op onze routebeschrijving staat helaas 1 kleine fout maar gelukkig kunnen we met behulp van de navigatie op onze telefoon de “schade” beperkt houden tot 400 extra wandelmeters. Aangekomen in Kerk-Avezaath zien we een bekende lopen, Lucien. Hij heeft ook meegedaan met mijn wandeltocht die ik organiseerde op 1e pinksterdag 2018. Alleen heeft hij nog niet direct door hoe het werkt met de wandeltocht van vandaag. Ik leg hem uit dat je bij elke kerk een nieuwe routebeschrijving moet pakken naar een volgend plaats. Wij lopen naar binnen om ons stempeltje te halen in het speciale boekje wat hiervoor gemaakt ik is. Natuurlijk pakken we ook een nieuwe routebeschrijving naar Zoelen. Een klein stukje van 2,8 km.

Onderweg naar Zoelen heb we een mooi doorkijkje, een mooie laan met inde verte een soort poort. Als we straks de route vervolgen zullen we daar weer langskomen. Op deze korte route hebben wij geen gelukkig fouten in de beschrijving. Ik vind het tot nu toe een leuk concept, wie weet ga ik hier ook nog eens wat mee doen. Het scheelt namelijk een hele hoop tijd voor de pijlen uitzetten. Alleen leent de omgeving waar ik woon wat lastiger hiervoor. De plaatsen liggen wat verder uit elkaar. Maar misschien kan ik wel leuke andere plekken vinden die wel voldoen om dit concept uit te voeren.

In de kerk van Zoelen ga ik even naar het toilet. Een pauze doen we verder niet. Dat is het enige waar je wat over kunt zeggen, er is in de kerken alleen koffie en thee te verkrijgen en een koek of stuk cake. Maar de tocht zelf maakt dat weer meer dan goed. Na het toiletbezoek doe ik mijn jas je uit en rits ik de broekspijpen af. Die waren vanmorgen nog wel nodig bij de start toen de temperatuur net 5 graden Celsius was. Maar het zonnetje is inmiddels goed doorgekomen en de extra bescherming is niet meer nodig. Zoals eerder al gezegd lopen we na Zoelen richting Erichem. Zoelen heeft ook een echt kasteel genaamd “Soelen”.

We lopen dus richting Erichem, een afstand van 5,2 km. Omdat het al bijna 11 uur kijk ik even op mijn horloge, 10,55u. En dan lopen we precies langs een juiste plek om het 11-uurtje te nuttigen, Oorlogsgraven van het Gemenbest. Een betere plek is er niet.

Onderweg kruisen we ook de weg waar we een paar uur geleden de onprettige ontmoeting hadden maar dat zijn we alweer lang en breed vergeten. Temeer ook dat ik niet al te veel last heb van mijn bovenbeen. Het zonnetje is nu echt zijn best aan het doen. Ondanks dat we al laat in het seizoen zitten voel je de warmte nog heerlijk op je lichaam. Dan lopen er een stel dames voor ons waarvan er een de routebeschrijving laat vallen. Aangezien je deze wel echt nodig heb ga ik door de knieën en raap hem op. De andere dame zegt meteen dat ik de eerste ben die voor haar medewandelaarster door de knieën ga. Haar vriend doet het maar niet. Ik geef als tip dat ze hem voor Sint of kerst maar een hoepel kado moet geven. Misschien begrijpt hij de hint dan wel. Dan zien we de kerk van Erichem al opdoemen.

Aangekomen bij de kerk van Erichem nemen we dan toch maar een lekkere pauze omdat we ook heerlijk in de zon kunnen zitten. We nemen er een “Maria”cake bij. Geen idee wat ze daar mee bedoelen want het smaakte niet bijzonder maar wel gewoon lekker. Een medewandelaarster is zo vriendelijk om ons op de foto te zetten. Na Erichem hebben we het langste stuk van deze dag voor de boeg, 7 km. Een paar lange rechte stukken maar zeker niet saai. Op een gegeven moment moeten we zelfs over een camping lopen, camping de Karekiet.

Dan komen we na ruim 21 km weer terug bij Buren. Maar ik stop even voordat we Buren binnen gaan. Ik heb namelijk mijn Drone meegenomen en ik wel een mooie foto maken vanuit de lucht. Na enige vertraging, het lukte even niet om contact met mijn Drone te maken met de controller, stuur ik de Drone de lucht in. Op ongeveer 65 meter heb ik een mooi zicht op de stad en maak ik een foto en een korte video. Dan lopen we door naar de finish en bij een aangrenzend e horecagelegenheid nemen wij onze heerlijke beloning in de vorm van een lekker drankje. Nou is het maar te hopen dat ik weinig last van mijn bovenbeen zal hebben de komende week. Volgende week staat er in principe weer een vrij weekend op het programma maar wie weet ga ik toch nog spontaan wandelen.

Bekijk HIER de video

Bekijk HIER de foto’s