18 november 2018, wintersere Oeffelt 20 km

Na 3 weken was het wel eens tijd om te gaan wandelen. Dit keer weer eens een nieuwe tocht, de 1e winterserie in Oeffelt. Wij, Michel en ik, kiezen voor de 20 km. Omdat de start in dit jaargetijde toch wat later is dan in het voorjaar of de zomer, meestal pas vanaf 8.00u, is 20 km wel voldoende om zo nog wat aan de rest van de dag te hebben. Maar omdat we toch een uurtje moeten rijden zitten we al weer voor dag en dauw in de auto. Het is vanmorgen lekker fris maar droog wandelweer. Aangekomen in Oeffelt kunnen we de auto letterlijk voor de deur parkeren. Binnen kunnen we even nar het toilet want aanmelden bij het startbureau hoeft niet omdat we al van te voren hadden ingeschreven. Dachten we!!! Er staat uiteindelijk toch nog een hele rij om de wandelroutes in ontvangst te nemen!!!. Nou ja, dan wachten we wel even totdat die rij wat kleiner is, 5 minuten later vertrekken is ook geen ramp. Als ik naar het toilet loop zie ik Jacqueline staan. Wat leuk! maar die is nog eerder vertrokken denk ik, want zij moet helemaal uit Puttershoek komen!! Een afstand van ruim 120 km, ruim 5 kwartier rijden!!! Maar er zijn nog meer bekenden, Peter en Monique zijn er ook. Zij lopen vandaag de 40 km, de bikkels.

We lopen het eerste stuk samen met hun op. Zij denken ons nog om te halen en ook de 40 km te gaan lopen, maar dat gaat ze niet lukken. Wij houden het vandaag op 20 km. Wandelvereniging Olat staat bekend om zijn voortreffelijke verzorgingen onderweg.  Bij de 4-daagse in Nijmegen is dat ook het geval en vandaag is dat niet minder. Een heerlijk kop koffie of warme chocolademelk met een belegde boterham!!! Kijk dat is nog eens een verzorging, en nog gratis ook!! We nemen het even lekker van, maar Peter wordt alweer een beetje kriebelig, die wil doorrrrrr! Want we hebben er maar net 5 kilometer opzitten, dus als we het net achter de kiezen hebben gaan we weer vrolijk verder. De helder blauwe lucht is een mooi contrast vandaag, dus ik verwacht wel mooie plaatjes te schieten.

Vandaag is het ook een tocht die door weilanden en klompenpaden gaat. In de buurt waar ik woon hebben we die klompenpaden ook veel. Die zijn bekend om de opstapjes om het vee binnen de hekken te houden. Hier hebben ze draaihekjes. Ik pas er precies tussen maar bedenk me dan dat je hier echt niet te vol voor moet zijn, dan kom je echt een beetje vast te zitten of is het op zijn minst een leuk schouwspel als er iemand door moet. Wij hebben daar allemaal geen last van met onze “afgetrainde lichamen”!! Peter ontpopt zich onderweg als een soort “koe-fluisteraar”, hij treft een gewillig exemplaar, met natte neus en al. Of deze ontmoeting wat heeft gedaan met hem weet ik niet maar daarna vind hij het toch wel erg warm worden en trekt zijn broekspijpen uit, even voor de goede orde, het is net 2 graden of zo!!!!

Na ongeveer 10 kilometer komen we bij een horecagelegenheid uit, het Veerhuis. Het is jammer dat ze niet berekend waren op de wandelaars. En dat is op zijn minst raar te noemen. Ze staan ook vermeld in de routebeschrijving. Er komen ongeveer 800 van de bijna 1000 wandelaars langs di vandaag starten. En dan maar 2 medewerkers!!!! Maar goed de koffie smaakt prima. En diegene die de laatste kop warme chocolademelk hebben kunnen bemachtigen laten het zich ook lekker smaken.

We lopen weer gezamenlijk verder. Ik vertel nog wat over mijn wandeltocht van afgelopen zomer omdat ik Monique en Jacqueline nog niet was tegengekomen na mijn tocht. Nadat we aan het einde van een weiland een voor vandaag toepasselijk hek passeren en weer het asfalt opgaan vertel ik over de trek van de ganzen. En pardoes vliegen er een paar over. Ik kan ze nog net op de foto zetten voordat ze aan de horizon verdwenen zijn richting het zuiden. Na bijna 16 km samen gewandeld te hebben, scheiden de wegen van de 20 en 40 km wandelaars. Michel en ik lopen nu richting het klooster Sint Agatha. De 40 km lopers zullen hier later ook nog langs komen.

Ik had op voorhand al de route in gpx-formaat ontvangen. Ik kon daarop zien dat er hier een raar rondje gelopen werd maar wist natuurlijk niet wat het precies was. dat wordt nu duidelijk, we lopen een rondje om en door de tuinen van het klooster. Komen we hierdoor waarschijnlijk aan de benodigde kilometers. Wij stoppen niet bij het klooster, ondanks dat ze hier wel lekker kloosterbier zullen schenken. We houden de vaart er een beetje in.

Na dit gedraai door de tuinen verlaten we het terrein en lopen we over een dijk en kunnen we de omgeving mooi in ons opnemen. Op de achtergrond zie je ook de uitlopers van de stuwwal die van Nijmegen richting Groesbeek loopt. Maar nu vanaf de zuidkant bekeken. We lopen verder via het Maasheggenlandschap, want zo heet het landschap hier.

Dan doemt voor ons alweer bijna de finish op. Maar voordat we thuis zijn krijgen we eerst nog een heerlijke Olat wagenrust. Met…. Maasheggensoep! En eerlijk is eerlijk, hij smaakt prima. Volgens de vrouw in de kraam zitten er hier de bessen in die hier groeien, ik vind het prima, de smaak is prima! Als we de soep hebben weggewerkt lopen we de laatste 2 kilometers verder naar onze startplek van vanochtend. Maar voordat we daar zijn en Buurman en Buurman er weer een mooie wandeldag op hebben zitten komen we nog een heel apart tafereel tegen. Ik weet dat je mest gelijkelijk moet verdelen over het land, maar omdat nou op deze manier  te doen!!! Héél apart die gasten hier!

Bekijk HIER de video

Bekijk HIER alle foto’s

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.