Ik zal maar meteen met de deur in huis vallen, de naamgeving van deze tocht is verkeerd maar ik snap het wel. De naam “Kasteeltocht” slaat alleen op het (overigens schitterende) kasteel vanwaar wij vertrekken, kasteel Doornenburg. Om de route meer eer aan te doen was “Dijkentocht” beter geweest. Maar ik snap dat die naam, reclame technisch gezien, veel minder wandelaars trekt dan de originele naam.

Vandaag was trouwens zo’n dag waarvan je zegt, “Waarom zou ik in godsnaam zo vroeg (6.15u) de wekker zetten om in koud mieserweer te gaan wandelen”? Maar ja, ik moet toch echt kilometers maken om mijn hele lijf te trainen voor die “monstertocht” van 1000 km. En ook Michel, mijn buurman, moet kilometers maken om goed getraind aan zijn 1e 4-daagse van Nijmegen te beginnen. Dus dan toch maar eruit en vol goede moed stap ik bij Michel om iets na zeven uur in de auto. Een ritje van 50 minuten hebben wij voor de boeg. Aangekomen in Doornenburg parkeren wij de auto op aangeven van een vrijwilliger een stukje van het kasteel vandaan. Als wij uitstappen en naar het kasteel lopen zien we dat direct daarna de auto’s door mogen rijden en naast het kasteel mogen parkeren. Grrrrr. Ik heb op Facebook contact gehad met iemand uit Amsterdam die graag mee wil lopen. We ontmoeten Lucien al bij het autoparkeren dus dat is goed getimed. Vandaag heb ik niet echt iets in mijn hoofd om specifiek te fotograferen maar al snel zie ik een mooi moment om toch de zoom functie uit te proberen, een torenvalk zit in de top van een boom. Het is wat ver weg maar het lukt mij om hem toch op de foto te zetten.

Het weer speelt vandaag ook wel een rol bij de foto’s. Het is echt somber en af en toe komt er wat vocht naar beneden vallen. Gelukkig bleef het bij wat spatjes vandaag en hoeven we de regenjassen, poncho’s en alles om je maar droog te houden niet uit de tas te halen. Deze tocht kun je vanaf 2 plekken starten, vanaf het kasteel in Doornenburg en het dorpshuis “De Cluse” in Herwen. Er zijn maarliefst 8 afstanden!!! Een behoorlijke organisatie dus. Bij deze tocht wordt, zoals wel vaker, gebruik gemaakt van de kleur en vormmarkering voor de bewegwijzering. Een rood rondje voor rechtsaf , een geel vierkant voor linksaf en een witte driehoek, met de punt boven, voor rechtdoor. De reden dat er buiten de kleur ook van een vaste vorm gebruik is gemaakt is dat de kleurenblinden onder ons, ook weten waar ze heen moeten. Ik vind dit een slim bedacht systeem.

Na een kilometer of 6 mogen we met een pont het Pannerdenschkanaal oversteken. Een korte rust op het water dus. Na de oversteek gaan we weer verder over de volgende dijk onder Pannerden door. We lopen een mooi natuurgebied in. Helaas door de tijd van het jaar en het trieste saaie mieserweer valt dat nu niet op. Er zijn hier veel meertjes, poelen en plassen. Maar ook veel weiland. Een ideaal gebied voor veel verschillende dieren dus. Misschien ga ik hier eens in een andere tijd met mooier weer nog eens doorheen wandelen. Maar dat is voor latere zorg. Na het natuurgebied komen we direct bij de wagenrust op ongeveer 14,5 km. Omdat we tot nu toe eigenlijk geen pauze hebben gehad buiten een korte plaspauze van Michel bij een café en de oversteek met het pontje, merk ik dat 14 km met de rugtas van bijna 13 kg toch wel pittig is. Mijn max ligt ongeveer bij 12 km. Ik heb bij de planning van tocht van Oostenrijk naar Nederland daar gelukkig al rekening mee gehouden. Maar dit is een goede bevestiging dat ik daar niet veel van moet afwijken.

Na de wagenrust die verzorgd wordt door de WIOS waar we natuurlijk een heerlijke broodje bal gehakt naar binnen werken, vervolgen we onze route richting Herwen. In Herwen is de andere startplek bij dorpshuis “De Cluse”. Ik maak daar even gebruik van het toilet en pak nog even een broodje uit mijn rugtas. Omdat ik bij de plaspauze van Michel de routekaart ben vergeten, die je overigens door de perfecte bepijling niet nodig hebt, pak ik hier nog een nieuw exemplaar mee. Na Herwen lopen via Aerdt en de Aerdtsedijk weer verder. Hier komen we een gemaal tegen, Gemaal oude Rijn uit 1884. Momenteel doet het dienst als Museum, B&B en als horeca gelegenheid. Het is ook zeker een bezichtiging waard als je in de buurt bent.

Vanaf het gemaal is het nog een kilometer of 6 á 7 naar de finish. We lopen weer richting het pontje waar we vanmorgen ook al gebruik van mochten maken. De overtochten zitten in de prijs á € 4,- die we betaalden voor deze tocht inbegrepen. Na 5 uur en 45 minuten komen we weer aan bij ons vertrekpunt, het kasteel van Doornenburg. Hier nemen we nog een lekker verfrissend biertje. Een Warsteiner, kan ik vast wennen aan wat ik in Duitsland kan gaan drinken na een dag wandelen. Onderweg heb ik vandaag toch nog heel wat dieren op de gevoelige plaat kunnen zetten. Hier nog wat foto’s. Voor de rest van de foto’s kijk je in het fotoalbum.

Rest mij nog te zeggen dat het aantal personen die meelopen met mijn tocht op 1e pinksterdag, aardig aan het oplopen is maar des te meer zielen des te meer vreugd. Dus stuur mij een bericht of zet de status in het evenement op “gaan”.

Kijk HIER voor alle foto’s van deze tocht.