Dag 19, 29 juni 2018, Kaiserslautern – Lauterecken

Vandaag mag ik eindelijk weer aan de wandel. En ik heb er zin in. Want er staat een route op het programma van het Duitse wandelnetwerk. Een stuk van de Pfälzer höhenweg. Ik hoef dit keer alleen maar de markering te volgen, een gele berg met blauwe lucht en  een gele wolk. Kan niet missen. Maar eerst moet ik een stukje met de bus, een kilometer of 10. De originele route was eigenlijk 37 km maar vanwege het ontbijt wat iets later was en de route die behoorlijk op en neer gaat heb ik hem iets ingekort. Uiteindelijk is het 28 km geworden. Maar daarin dan wel weer 400 hoogte en 400 daalmeters.

Als ik uit de bus stap is het eerst nog een kilometer of 14 naar het begin van de Pfälzer höhenweg over een weg en fietspad. En eigenlijk is deze best saai omdat ik echt niemand ben tegengekomen. Het is een fietspad die iets van de hoofdweg afligt en dus niet veel wordt gebruikt.  Ergens langs dit fietspad heb ik een van de vele bankjes gebruikt om mijn eerste rust te pakken. Want bankjes staan hier dan wel weer genoeg. Na de bekende rituelen stap ik na 20 minuten weer op en vervolg mijn route. Ik volg weer de fietsroute door het Lautertal.

Het spoor wat ook evenwijdig loopt aan mijn route is nu leeg omdat er op de hele route aan gewerkt wordt. Er staan hier wel van die typische gebouwen langs het spoor die zo bij een modelspoorbaan zou kunnen gebruiken.

Aangekomen bij het plaatsje Wolfstein moet ik even zoeken naar de bordjes van de route maar die zijn snel gevonden. Het begint direct met een sterke stijging. Mensen in het dorp kijken mij weer na met mijn vlaggen maar die zal ik in het bos afdoen omdat ik dan geen rekening hoef te houden met de hangende takken. Tot nu toe heb ik verder nog niemand gesproken en ik denk dat dit op de route door het bos er ook weinig kans op is. Ik kom al snel bij een punt waar ik even moet gaan klauteren. Een storm heeft ook hier huisgehouden maar deze bomen zijn nog niet opgeruimd.

Na een paar kilometer klimmen besluit ik om een 2e rust te nemen. Tenminste als er een gelegenheid voor komt met een bankje of zo. Het duurt even maar dan komt er uiteindelijk een klein trekkershutje in mijn vizier. Een open hut maar ik kan er tenminste even zitten. Het wordt niet heel erg veel gebruikt, op de fles sekt in de prullenbak na maar omdat er nogal wat spinnenwebben zijn ruim ik die even op, maar ik zit. Ik neem hier even rustig de tijd omdat de klim best wel inspannend was. Na een minuut of 30 pak ik alles weer in en sta ik op het punt om te vertrekken. Dan hoor ik opeens een paar stemmen. Uit de richting van waar ik zo op moet, komen 2 personen aangelopen. Die stoppen even om te vragen of ik ook de Pfälzer höhenweg aan het lopen ben. “Jazeker”, beantwoord ik. Ik zeg dat ik zelfs een hele grote wandeltocht aan het doen ben. En zo kom ik weer in gesprek. Blijkt dat de vrouw van het stel zelf ook aan een spierziekte lijdt. Ik vertel hun mijn verhaal en geef een flyer mee zodat ze dit verhaal ook kunnen nalezen. Toevallig hebben deze mensen geslapen in het hotel waar ik naartoe op weg ben. En ze bevelen het mij aan, dus ik ben benieuwd.

Het gedeelte na de 2e rust is in het begin schitterend met mooie vergezichten. Maar helaas gaat het ook over een en door een weiland. Ik ben daar nooit zo van gecharmeerd. Daarom laat ik de klompenpaden in Nederland ook vaak links liggen. Maar de uitzichten zijn soms weer adembenemend mooi.

Uiteindelijk kom ik na bijna 6 uur stappen en nog wat pauze bij mijn hotel aan. Helaas kan ik vanavond niet in het hotel zelf eten omdat ze een besloten gezelschap ontvangen. Maar ze hebben voor mij nog wel een alternatief in hun pizzeria “Firenze”. Ik krijg daar een heerlijke gratis maaltijd aangeboden.

Voor het ontbijt morgen weet ik nog niet wat ik zal doen. Het is pas om 8.00u vanwege het weekend. Maar de ALDI even verderop, is al om 7.00u open. Ik ga vanavond beslissen wat ik zal doen want morgen staat er wel 32 km op het programma. En misschien zelfs iets meer omdat er een stukje onzekerheid inzit en misschien moet ik dan zelfs nog 2 of 3 km extra lopen. En dan te bedenken dat deze route eerst nog  maar 29 km was maar daar vertel ik jullie morgen meer over.

 

Bekijk HIER de video

Bekijk HIER alle foto’s

4 thoughts on “Dag 19, 29 juni 2018, Kaiserslautern – Lauterecken”

  1. Gaaaaaf zeg! Wat een mooie uitzichten en daar laat jij ons van meegenieten! Succes maar weer voor morgen! Hier begint het erg warm te worden en ze zeggen dat het tot laat in juli warm blijft. Laten we het hopen!!!
    Grt. Ineke

  2. Het lijkt of de vermoeidheid even bezit nam maar daarna weer met goede moed verder.
    Kortom, het gaat weer prima de goede kant op.
    Respect hoor, ik doe het je net na.
    ????

    1. Het is vooral de duur Karin. Niet van het wandelen, maar van de totale tijd. En sommige hotels was het echt de tijd uitzitten. Nu heb ik,een schitterend onderkomen en je hoort wat om je heen. De komende dagen zal dat ook zo zijn denk ik. Het wandelen geeft mij plezier. En nu het met mijn voet ook weer goed gaat zit ik daar ook niet meer aan te denken. Loopt ook een stuk makkelijker en ontspannender.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.