Dag 31, 11 juli 2018, Wassenberg – Tegelen

Vandaag zal ik dan eindelijk de Nederlandse grens definitief passeren. Ik zal ook de gehele route bewandelen omdat er geen mogelijkheid bestaat om die te verkorten door een bus o.i.d. te nemen. De route is origineel bijna 37 km en door lusjes die ik in deze route had ingebouwd eruit te halen kan ik de route waarschijnlijk verkorten tot 34 á 35 km. Dat is wel genoeg vind ik, dan blijft er nog wat tijd over om te genieten van mijn onderkomen, maar daarover later meer.

Ik loop vandaag wel weer veel van fietsknooppunt naar fietsknooppunt maar de natuur is hier in ieder geval een stuk gevarieerder dan gisteren het geval was. Maar je kan duidelijk zien dat de droogte ook hier zijn sporen nalaat. Ik ben vanmorgen vroeg gestart. Het ontbijt kon ik reeds om 6.30u nuttigen zodat ik al voor 7.00u van start kon. Maar dat is ook wel nodig omdat er waarschijnlijk zo’n 35 km gelopen zal moeten worden. En dan heb ik mijn tijd meer dan nodig. Na ruim 5 km wandelen bereik ik de Nederlandse grens. Het is raar om te beseffen dat ik vandaag precies 1 maand aan het wandelen ben en dan pas de Nederlandse grens bereik. Met de auto doe je het in 8 uur!!

Tot aan mijn 1e rustpunt ben ik eigenlijk alleen heel kort in gesprek geweest met twee amazones maar die konden niet afstappen en gingen kort daarna een andere kant op. Alle andere personen die ik tegen ben gekomen zeiden hallo, hup hup of goed wat je aan het doen bent, zonder te stoppen. Zou dat komen omdat ik nu in Nederland loop en er in ieder geval 1 vlag bekend is? Ik heb eigenlijk geen idee. Trouwens ik loop eigenlijk niet helemaal in Nederland. Mijn route gaat 10 a 15 kilometer over een grensweg. Die loopt exact over de grens van beide landen.

Links is Nederland, rechts is Duitsland.

Ik wil ook graag Maaike vandaag bedanken. Zij leest mijn verhalen met bewondering, in Duitsland zouden ze “mit Begeisterung” zeggen. Maar dat is niet alles, zij schrijft dagelijks een reactie die mij weer doet verbazen dat mensen zo meeleven met wat ik doe. Tot slot heeft zij gisterenavond een hele leuke donatie gedaan. Heel erg bedankt voor je steun in alle soorten en maten Maaike, ?!!! En het mooiste van alles, Maaike en ik kennen elkaar niet. Zij heeft mijn verhaal via Facebook gelezen en dan krijg ik van zulke leuke reacties!! Geweldig toch!!

Mijn eerste rust neem ik bewust na een wat langer stuk wandelen, ongeveer 14 km. Dan kan ik hierna nog 1 rust nemen na een kilometer of 11 en dan het laatste stuk naar mijn hotel. Omdat ik goed bereik heb met mijn internet kan ik ook goed bekijken wat ik verander aan de originele route. Ik wil ongeveer 2 km of iets meer minder lopen dan de originele route was. Dit om mijn energie te sparen voor volgende week en niet uitgeput aanstaande zaterdag in Nijmegen aankom.

Na mijn pauze vervolg ik mijn route weer over de grensweg. Een gedeelte van die weg heet, “Prinsendijk”. Deze weg is gelegen op de scheiding van het Duitse hoogterras en de moerasgronden van het Meerlebroek. Deze weg heette vroeger Koning Karelsweg. Via deze weg werden de Romeinse legers bevoorraad. De weg heeft nog steeds de karakteristieke kaarsrechte loop van de Romeinse wegen van vroeger. En die is echt lang kan ik jullie vermelden. 5 á 6 kilometer kaarsrechte weg!!!

En op die weg zag ik bovenstaande piepkleine kikker zitten. Echt maar 1 á 2 cm groot, of klein eigenlijk. Ondanks dat hij op een keizerlijke weg zit ga ik hem niet zoenen. Een mooie prinses zal het vast niet worden!!

Mijn 2e rust neem ik bij het café/restaurant met de toepasselijke naam, “de Grens”. Ik verwen mijzelf met een halve liter bitter lemon. In Duitsland is dat niet altijd te bestellen. Daar heb ik mij tegoed gedaan een de bekende Spezi of Mezzo-mix. Dat is een soort cola/sinas mix. Maar nu kan ik mijn favoriete drankje, bitter lemon, weer bestellen. Daarnaast bestel ik ook maar een lekker stuk taart. Het wordt vandaag sowieso een verwendag. Maar dat bewaar ik voor het laatst.

Na mijn 2e rust is het niet meer zover tot mijn hotel, een kilometer of 8 á 9. De route was een stuk afwisselender dan gisteren, en ondanks de lange rechte wegen zeker niet saai. Maar één ding zit mij nog wel dwars. Ik heb eigenlijk nog geen echte ontmoeting gehad waarbij ik mijn verhaal rustig kan uitleggen. Maar daar komt vlak voordat ik bij mijn hotel ben verandering in. Met nog iets meer dan 1 kilometer te gaan besluit ik om een andere weg te lopen dan ik van tevoren op papier had staan. Ik loop langs een boerderij waar net een vrouw door een hek komt lopen, Marjan. Ze heeft een pot verf in haar handen en ik zie een héle grote deur die geverfd moet worden. Ik vraag waarom ze geen roller heeft, maar het antwoord is natuurlijk heel simpel, ze doet eerst de diepliggende stukken met een kwast. Ik loop naar haar toe en er ontstaat op straat een kort gesprek waarna ze aan mij vraagt of ik trek heb ik een kop koffie. Ik heb die nog niet op en ondanks dat ik op een haar na bij mijn hotel ben, ga ik toch op het aanbod in.

Ik krijg een heerlijke Latte Macchiato aangeboden. Uiteraard kan ik nu wat uitgebreider vertellen over mijn wandeltocht. Het toeval wil dat Oostenrijk het favoriete vakantieland van Marjan is. We babbelen wat en Marjan heeft nog een mooie donatie voor Spieren voor Spieren gedaan, bedankt Marjan. Uiteindelijk wordt het toch tijd om de laatste kilometer te volbrengen en naar mijn hotel te gaan. Want dat is ook zeker de moeite waard vandaag. Bij het reserveren afgelopen jaar heb ik namelijk zeer vlot na mijn mail tot een reservering een reactie ontvangen dat ik de overnachting en ontbijt in “Hotel Bilderberg Chateau Holtmuhle”, krijg aangeboden van de general manager. Ik heb deze locatie bewust uitgekozen omdat deze laatste week uit 6 wandeldagen achter elkaar bestaat en ik dus een soort van goed verzorgde rust wilde op de helft daarvan. Die krijg ik hier zeker!

Op aanraden van Marjan, moet ik zeker de “Livar” bestellen. En daar is niets verkeerds aan gezegd. Het resultaat zie je hierboven. En dit is het tussengerecht!! Het hoofdgerecht zie je hieronder afgebeeld.

Omdat het dessert nog niet is geserveerd laat ik het hierbij. Maar jullie snappen dat mijn batterij weer goed is opgeladen voor de laatste 3 dagen. Tot morgen!

Bekijk HIER de video

Bekijk HIER alle foto’s

3 thoughts on “Dag 31, 11 juli 2018, Wassenberg – Tegelen”

  1. HEEL VEEL SUCCES DEZE LAATSTE LOODJES.WAT EEN PRACHTIGE REIS IS DIT, GEWELDIG VOOR JOU UITERAARD MAAR OOK VOOR MEELEVENDE MENSEN WAAR IK ER 1 VAN MOCHT ZIJN. GOEDE SLOTDAGEN EN ALVAST WELKOM TERUG IN SCHERPENZEEL
    GR. MARLIES

  2. Nijmegen is nu echt dichtbij! Mooi verhaal weer en prachtige foto’s. Jij loopt nu te lopen en wellicht zie je dit vanavond pas maar ik wens je weer veel succes met deze wandeldag, vanavond lekker uitrusten.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.