Geuren en Kleuren!!
Geuren en kleuren zijn voor mij de belangrijkste kenmerken van de herfst. In het bos heb je prachtige kleurschakeringen. En de geur van de bladeren, het vocht en ook alle paddestoelen en zwammen is kenmerkend voor deze tijd. Vandaag stond oorspronkelijk een wandeling met een bekende “wandelvrouw” op de planning. Deze kon helaas niet doorgaan maar wordt een andere keer nog een keer ingehaald. Maar ja, wat doe je dan met je vrije tijd? Eerst ben ik vanochtend nog wat zaken gaan afronden en om 12.00u was ik er klaar voor. Misschien een beetje een verkeerde timing want tot die tijd was het schitterend weer met veel zon. Deze ging net bij mijn vertrek achter een paar dunne wolken schuil. Maar dat mocht de pret niet drukken. Ik heb een stuk van een kilometer of 12 in mijn hoofd waarvan een aantal beginkilometers hetzelfde zijn als de geplande tocht vandaag.
Nog voordat ik goed en wel bij het bos ben aangekomen, staan de eerste mooie paddestoelen al in de berm te pronken. Uiteraard gaan die op de foto net zoals zo vele dat deze tijd doen. Een exemplaar heb ik nog nooit gezien maar ik heb zijn naam even opgezocht, de plooivoetstuifzwam als ik het goed heb! Oordeel zelf, ze hadden net zo goed een andere, minder flatteuze naam kunnen hebben.
De route is een beetje afwisselend over klompenpaden en asfalt, ook om mijn enkel en voet genoeg training te geven. Deze moeten na zo’n lange tijd niet meer regelmatig gewandeld te hebben namelijk weer rustig aan belast worden. Maar dat gaat met de geplande afstand zeker lukken. Omdat er hier in de buurt veel klompenpaden zijn aangelegd zijn er ook veel voorzieningen zoals bankjes en tafeltjes langs de route. Ik kom er een tegen waarvan ik een vermoeden heb van wie die is maar zeker doe ik het niet. Ik zal het hem maar eens vragen als ik binnenkort wat eten bij hem ga bestellen.
Wat verderop loopt het klompenpad over een boerenerf. Dat vindt ik wel leuk aan die klompenpaden, dat die veel over privéterrein gaan en dat de eigenaren dit dus toestaan om van de mooie omgeving te kunnen genieten. Maar dan kom ik een ongenode gast tegen, een hond. Maar deze lijkt mij wel een beetje verwilderd want hij schrikt van mij en blaft als hij van mij wegrent. Ik kan hem nog net op de foto zetten als hij verderop even stil gaat staan. Het lijkt mij een nog wat jonge Berner Sennenhond. Maar misschien hoort deze toch bij een van de boerenerven hier uit de buurt, het zou zo maar kunnen.
Het wordt tijd om even een broodje te pakken en leg mijn tas daarvoor even op een van de vele tafeltjes langs de route. Wil het toeval dat daar een bord staat met de tekst’ “Hier wordt gebouwd aan Het Hondenhuys”. Zou die soms hier bij horen? Geen idee. Denk het niet want het moet nog gebouwd worden. Afijn, ik pak mijn tas weer en loop weer verder. Ik ben vandaag bewust ook met mijn bril op gaan wandelen. Normaal heb ik altijd een lens in om veraf goed te kunnen zien. Je leest het goed, 1 lens. Omdat ik dan met het andere oog nog op mijn telefoon of horloge kan kijken. Niet ideaal maar het gaat. Maar sinds bijna 1 jaar heb ik een multifocale bril en kan dus alles goed scherp zien. Maar omdat ik nog maar zéér weinig heb gewandeld sinds vorig najaar had ik dit nog niet getest. Het bevalt goed. Bij veel regen is dit niet ideaal maar met een pet moet het wellicht ook te doen zijn. Ik zie het nog wel.
Als ik langs het valleikanaal loop moet ik zal snel weer het weiland in om een nieuw klompenpad te volgen. Hier is het dus wel oppassen voor de vele koeienvlaaien die er liggen. En het zijn VERSE!! En daar wil je niet invallen als je een uitglijder maakt. Dan stuit ik op volgens mij een vergaan eikenprocessierups nest! Het ziet er raar uit als het zo kapot op de grond ligt. Er zit weinig beweging meer in, het zal dus wel met verdelgingsmiddel behandeld zijn. Ik laat het lekker links liggen en loop verder. Tot nu toe ben ik eigenlijk nog maar weinig verkeer en mensen tegengekomen. Ook niet zo verwonderlijk eigenlijk, het is een normale werkdag. Voor mij normaal gesproken ook maar sinds afgelopen week heb ik mijzelf voorlopig 2 halve dagen of 1 hele dag in de week vrij gegeven om wat meer rust in mijn drukke bestaan in te brengen. Tot nu toe bevalt mij dat best!! Maar dat snappen jullie ook wel.
De laatste kilometer en ik ben alweer bijna thuis. Dan komt er mij nog een heerlijke geur tegemoet, maar deze heeft niets met de herfst te maken, of misschien ook wel. In ieder geval wel als je in Scherpenzeel woont. Wij hebben hier namelijk de bakkerij staan van de Molen’s Banket. Dus een heerlijke zoete geur van speculaas en spijs komt mij tegemoet. De speculaaspoppen en aanverwante zaken zijn in de maak!!! Nog even een mooie hulst op de kiek gezet en bijna om de hoek kan je bij mij een stukje oorlogsgeschiedenis aantreffen. Het is een stuk ijzeren spoorrail. Deze werden gebruikt om in de meidagen van 1940 een aanval van de Duitse 227e Divisie tegen te gaan. Ze werden in de wegversperring geklonken en konden enkel met snijbranders verwijderd worden. Lees HIER verder over dit stukje geschiedenis. Na ruim 13 kilometer ben ik weer thuis. Een heerlijk tijdverdrijf en mijn longen zijn weer gevuld met frisse najaarslucht. Dit gaat zeker de komende weken een vervolg krijgen. Tot de volgende wandeling!
Bekijk HIER alle foto’s