Vandaag de 15 km route voorgelopen die op 5 juni 2022 een van de routes zal zijn van de 5e Spieren aan de Wandel Pinksterwandeltocht. Oorspronkelijk had ik een ander parcours in gedachten. Maar omdat bij de inschrijvingen blijkt dat dit nu een populaire route is, heb ik besloten deze wat te verleggen zodat ook deze langs een mooie horecagelegenheid gaat. Dat scheelt weer een wagenrust. En dat scheelt een hoop geregel!
Het begin, de eerste 10km, van 4 van de 6 routes is nu voor al deze 4 routes, (de 15, 23, 30 en 40km) hetzelfde. Ook dit scheelt behoorlijk in de organisatie. Alleen de 5 km heeft een klein lusje en heeft géén tussenrust. En de 10 km snijdt een klein stukje af maar kan op die manier ook over de Grebbelinie gaan en zal ook een horecarust hebben bij Theehuis Mon-Chouette langs het Valleikanaal.
Maar vandaag loop ik dus de 15km route. Na het vertrek gaat deze direct een klompenpad op, het Oudenhorsterpad. Dit is ook het traject van de voormalige spoorlijn van Amersfoort naar Kesteren. Het stuk tussen de Haar en Leusden bestaat niet meer. En ook tussen Rhenen en Kesteren is de lijn niet meer actief en afgebroken. Alleen tussen Veenendaal en Rhenen (de Veenendaallijn) en Tussen Leusden en Amersfoort (de Ponlijn) is er nog actief treinverkeer. De Ponlijn alleen als transportlijn voor auto’s. Lees HIER meer over de geschiedenis van deze spoorlijn.
Maar ik ga met de benenwagen op pad en loop dus over het oude traject bij Woudenberg. Het is een 1 km recht stuk waar als enige in de gehele routeplanning een verbod is voor honden. Ik zal hier nog met de gemeente in over gesprek gaan, en om een eenmalige ontheffing te vragen, maar als dat niet lukt moet hier voor de wandelaars met honden een kleine omweg gemaakt worden, waardoor de route voor deze wandelaars 500 m extra wordt.
Na die eerste onverharde kilometer loop ik de verharde weg weer op en zal deze voor ongeveer 1,5 km volgen. Dan volgt een van de mooiere onverharde stukken in de route, de Grebbelinie. Ik heb hier al eens eerder over verteld en de geschiedenis van de Grebbelinie kan je HIER verder lezen. Deze geschiedenis gaat terug naar 1744, waarin de Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden begin met de aanleg van de Grebbelinie om Holland te beschermen tegen de inval van vijanden. De route gaat ook over een gedeelte waar loopgraven met schiet- en mitrailleurs gaten zijn hersteld en waar je dus ook doorheen mag wandelen. In deze tijd waarin de wereld op zijn kop staat met de oorlog in Oekraïne, toch een apart belevenis als je er even bij stil staat!
Mijn wandeling gaat verder en doordat je hier boven op de linie zo’n 4 á 5 meter hoger loopt dan de omgeving heb je ook mooie vergezichten. De stormen van het weekend van 18/20 februari heeft ook hier huisgehouden en sommige bomen liggen nog over het pad. De diverse bunkers die hier nog te zien zijn, zijn soms nog goed onderhouden en voor het publiek inzichtelijk gemaakt hoe dik nou zo’n muur is. Imposant om te zien, wel 1 meter dik!
Na de provinciale weg overgestoken te zijn gaat de route weer verder over de linie en gaat dan over in een stuk weiland. Aan het einde daarvan licht de damsluis bij de Roffelaarskade die in de volksmond hier het “schapenbruggetje” wordt genoemd. Daar is ook een vistrap aangelegd. Dat is waterbouwkundig stukje kunstwerk wat tot doel heeft vis toegang te geven tot het stroomopwaarts gelegen water. Zo kunnen de vissen de dam of sluis toch passeren en verder stroomopwaarts zwemmen. Omdat hier de vis langs MOET is dit uiteraard een ideale visplek voor onze vriend de Reiger.
Ik vervolg mijn weg over de Roffelaarskade. Deze route is het grotendeels onverhard en pas bij 7,5 km loop ik weer de verharde weg op en heb er dan dus 5 km (semi)onverharde ondergrond opzitten. Dit is een verplicht stukje asfalt om zo bij mijn geliefde rustpunt uit te komen na 10km, Theehuis Mon-Chouette aan het Valleikanaal. Niet voor niets al eens uitgeroepen tot een van de mooiste rustplekken. Ik neem nu eens niet de wereldberoemde Rabarber monchou-taart. Want ondanks dat er ook aardbei in is verwerkt om de smaak wat te verzachten alsof er een engeltje over je tong piest, zijn er nog steeds mensen die deze heerlijkheid links laten liggen. Daarom bestel ik nu oma’s walnotenboterkoek, met slagroom! Even voor de goede orde, brood en of andere zaken hoef je echt niet mee te nemen op deze route, je kunt hier je maag heerlijk verwennen!
Tijdens de wandeltocht zal ook hier aandacht voor het goede doel Spieren voor Spieren zijn. Wat, dat blijft nog even een verrassing. Ik ga na mijn heerlijke pauze weer verder met de route en loop over de brug zo weer de Grebbelinie op. Na enige tijd zie ik een mevrouw gezellig met haar hond aan de wandel. Ik heb nog toen ik achter haar liep, een mooie foto gemaakt om zo ook hondenliefhebbers warm te maken voor mijn wandeltocht. Uiteraard vertel ik haar dat ik die foto heb gemaakt en wil gebruiken voor in mijn verhaal. Dat is geen enkel probleem en ze geeft aan zelfs nog wat meer mensen in haar omgeving enthousiast te maken voor deze tocht. Ik geef haar mijn kaartje zodat zij mijn website in dit verhaal kan terug vinden.
Na ongeveer 1 km kom ik bij de Bruinenburgersluis uit. Ik maak hier een foto maar zoals jullie kunnen zien was dit voor het weekend van 18/20 februari 2022 een veel mooiere plek. Hier stonden eeuwenoude beuken van meer dan 1 meter in doorsnede! Wat sonde! Van sommige delen hebben ze al een bankje gemaakt maar het zal tientallen jaren duren voordat het hier weer op vroeger zal lijken en wellicht komt dat nooit meer terug. Jammer. Ik loop verder en de route komt ook langs het Stirling monument wat hier is aangelegd in 2018, exact 75 jaar nadat op 3 februari 1943 een Stirling Mark vliegtuig hier is neergestort na een gevecht met een Duitse Messerschmitt nachtjager.
Hier loopt de route over de grond van Stichting Landgoed de Boom. In vorige edities mochten wij ook gebruik maken van de route en ook nu is dat weer het geval. Allen wordt uiteraard aan de wandelaars gevraagd om afval zelf mee te nemen en in daarvoor bestemde afvalbakken te gooien zodat de natuur schoon blijft. Als laatste stukje in de route moest ik nog over een hek klimmen(geen foto’s van gemaakt) maar daar had ik van tevoren bij de eigenaar van het betreffende vervallen boerderij en terrein melding van gemaakt. Tijdens de wandeltocht op 5 juni zullen de hekken tijdelijk opgezet worden. Helaas was de bewoonster van een naastgelegen huis hiervan niet op de hoogte ik kwam nogal boos naar buiten. Ik heb er diverse wonden aan overgehouden maar gelukkig niets ernstigs. Na 17km zit mijn wandeling erop. Het was heerlijk weer om deze route te gaan verkennen en ik snap waarom men hierop wil inschrijven. Zie ik jou ook op 5 juni 2022 op deze route?
Wil je alle foto’s bekijken? Dat kan HIER.