Vandaag, zondag 10 april 2022, het voorlopen van 30 km route van 5 juni 2022. Wandelen voor kinderen met een spierziekte.

Eindelijk is de 30 km route aan de beurt om voorgelopen te worden. Omdat de weersvoorspelling voor de zondag een stuk beter is dan de zaterdag, deze dag uitgekozen om mijn spieren te testen op de 30km route. Mijn gezonde spieren wel te verstaan. Want wat we niet moeten vergeten, 5 juni 2022, staat volledig in het teken van de stichting Spieren voor Spieren. De opbrengst van de wandeldag zullen naar deze stichting gaan. Die zich inzet om spierziekten bij kinderen te verslaan. Wist je dat er in Nederland ruim 20.000 kinderen zijn die lijden aan een van de ruim 600 spierziekten die wij nu kennen? Veel hè!

Ik heb een jeugd gehad waarin ik heerlijk kon bewegen en doen wat ik wilde. Dat is dus voor deze 20.000 kinderen helaas geen realiteit. De realiteit is dat zij dagelijks worden geconfronteerd met de gevolgen van hun ziekte. De een meer als de ander, maar ze hebben allemaal beperkingen. En daar zet ik mij graag voor in. En hopelijk zullen vele wandelaars daar hetzelfde over denken en een van de 6 mooie afstanden (5, 10, 15, 23, 30 en 40km) gaan wandelen op zondag 5 juni 2022. Vandaag loop ik dus de 30 km route. Wat de meeste routes gemeen met elkaar hebben is dat de eerste 10 km hetzelfde is. Dat geldt voor de 15, 23, 30 en 40 km. Die gaan allemaal over dezelfde route richting het eerste rustpunt, thuis Mon-Chouette aan het Valleikanaal. Ook de 10 km komt hier langs maar via een andere beginroute. Daarom plaats ik dit keer niet zoveel foto’s van de eerste 10 km, omdat die al een mijn eerdere verhalen te zien zijn. 

Ik vertrek iets voor half 9 bij het beginpunt, restaurant Schimmel 1885 in Woudenberg. Recht tegenover de start gaat de route direct een klompenpad op, het Oudenhorsterpad. Deze gaat over een stuk van het oude tracé van de spoorlijn tussen Amersfoort en Kesteren waar ik ook reeds eerder over heb geschreven. Na 1 km loop ik echter alweer een stuk asfaltweg op. Ik vind dat als “asfaltvreter” niet erg, maar een doorgewinterde klompenpadenwandelaar loopt liever onverhard. Maar niet getreurd, na 2,5 ga ik de Grebbelinie alweer op en zal deze voor ruim 3 km volgen. Dat wisselt elkaar zo steeds af en daarom is deze route zo mooi en boeiend. 

Na 10 km kom ik bij het eerste rustpunt aan, Theehuis Mon-Chouette. Bij vele wandelaars bekend om zijn heerlijke specialiteit, de rabarber-aardbeien  monchoutaart, ik ga er graag een blokje voor om! Maar nu sla ik de rust even over en lever alleen de flyers even af en spreek af dat ik na Pasen nog even langskom om de details door te nemen voor de wandeldag zelf. Zo gezegd  zo gedaan, en vertrek ik na ruim 5 minuten weer om de route te vervolgen. Helaas heeft de storm van het weekend van 18/20 februari ook op de Grebbelinie flink huisgehouden. Op een markante plek langs het kanaal bij de Bruinenburgersluis stonden 3 geweldig mooie oude grote bomen, beuken volgens mij. Die zijn helaas gesneuveld en laten nu een kale plek achter. De wandelaars op de 15, 23 en 30km zullen dit zeker gaan herkennen. 

Ik vervolg mijn route en vanaf de 13,5 km moet ik mijn voicerecorder erbij gaan pakken om de route verder in te spreken en later op papier te kunnen zetten voor de wandelaars. De route gaat vanaf hier een stuk via Landgoed Den Treek. Een eeuwenoud landgoed met bossen en landerijen wat in 1807 door Willem Hendrik de Beaufort is gekocht. Je ziet hier nog enkele mooie buitenplaatsen die er schitterend bij staan. Om hier meer over te weten te komen lees je HIER verder. Na ruim 18 km kom ik bij het 2e rustpunt op deze route aan wat ook het 3e rustpunt op de 40 km route is, pannenkoekenrestaurant Bergzicht en het Treeker Info Punt waarin zich ook klein etablissement genaamd, “Bij Kees” is gevestigd. Bij deze laatste kan je ideaal terecht voor een kop koffie, wafel, appeltaart of een heerlijk softijsje. Omdat ik wat meer trek heb kies ik nu voor het restaurant en bestel een uitsmijter ham/kaas. Uiteraard duurt dat wat langer en kan ik daardoor wat langer pauzeren. Na ook hier de bedrijfsleider even kort gesproken te hebben ga ik na ruim 35 minuten weer verder met mijn wandeling. Ik hem immers nog ruim 12 km te gaan. 

Vlak bij dit rustpunt ligt ook de Pyramide van Austerlitz. Dit jaar gaat de route NIET langs dit punt omdat de afstand anders niet zou kloppen met de opgegeven afstanden die reeds eerder zijn doorgegeven. Een kleine afwijking is toegestaan. Maar aan aantal kilometers niet. Dus bij de volgende editie zal deze routeaanpassing wel worden opgenomen in het schema zodat ook deze trekpleister is opgenomen in de route. Maar er is genoeg te zien op de huidige route en kom je zeker niets tekort. Na een klein stukje op het fietspad langs de provinciale weg en een klein klimmetje richting Austerlitz, sla ik alweer af een zandpad in en vervolg zo de route door het bos. Na de provinciale weg nogmaals overgestoken te zijn gaat de route door het bos verder en kom ik uiteindelijk bij de zandverstuiving van Maarn uit. Diegene die mij wat beter kennen weten dat ik hier geen groot fan van ben. De route gaat dan ook langs en niet over de zandverstuiving. Zo kan ik wel van het mooie uitzicht genieten maar hoef ik niet te ploeteren door dat mulle zand. 

Na een stukje over de geasfalteerde Ted Visserweg gelopen te hebben buig ik voor de hockeyclub af het bos in en loop langs de golfbaan. Het zonnetje is er inmiddels heerlijk bij komen schijnen en de golfbaan is daarom ook goed bezet met golfers. Vanaf hier is het nog ruim 6 km en laat ik dit het thuisfront even weten zodat zij ook een idee hebben hoe laat ik ongeveer weer thuis ben. Omdat je met wandelen genoeg de tijd hebt om de omgeving goed in je op te nemen (in tegenstelling tot de snelle wielrenners) kom je van alles tegen, als je er maar de kijk op hebt. Zo ook dit kleine eierstalletje. Het stalletje is nu leeg, het is zondag, en voor velen is dat hier in de “Biblebelt” gewoon een rustdag. Of zou het toch komen door de (verkeerde) tekst?? Na ruim 6 uur en 15 minuten wandelen en pauzeren kom ik weer terug bij het startpunt, restaurant Schimmel 1885 te Woudenberg. Het was een heerlijke dag om te wandelen en hoop dat dit weer met een paar graden meer op de thermometer, ook ons deel zal zijn op 5 juni 2022, afwachten maar

Kijk HIER alle foto’s

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.