Vandaag ben ik weer op pad gegaan om een laatste stuk van een van de routes te verkennen en in kaart te brengen voor de routebeschrijving. Het is de lus van de 40 km route. Vaak zijn lusjes een noodzakelijk kwaad om een langere route te kunnen creëren. Maar deze lus is echt de moeite waard. Om mijzelf vandaag ook nog een beetje vrije tijd te gunnen en te kunnen genieten van het het heerlijke weer, start ik bij het eerste rustpunt na 10km, theehuis Mon-Chouette. Daar begint namelijk direct de splitsing van de 15, 23 en 30 km en aan de andere kant de 40km.
De lus van de 40 gaat direct weer de Grebbelinie op, en dit gedeelte is qua natuur en afwisseling de meest veelzijdige vind ik. In totaal is dit gedeelte nog 4,5 km over de Grebbelinie en daarna weer asfalt en fietspaden door het bos en nog een klein stukje onverhard totdat de route weer aansluit bij de route van de 30 km.
En deze morgen word ik direct verrast door een stel schappen die zo vroeg, het is iets na 8.00u, nog lekker liggen te luieren midden op het pad. En omdat er een paar lammetjes bij zitten loop ik er voorzichtig omheen. Even verderop is hier een museumbunker gevestigd die je aan de binnenkant kan bezichtigen. Ik laat die verrassing nog even voor de wandelaars zelf op 5 juni. Maar het is echt de moeite waard.
Na 4,5 km Grebbelinie gaat de route verder via het fietspad naast het Valleikanaal. Helaas ben ik mijn fototoestel vergeten dus zijn de foto’s vandaag met mijn mobiele telefoon gemaakt en kan ik net wat minder goede foto’s maken dan ik zou willen. Maar het lukt nog aardig. Als ik de snelweg onderdoor ben gelopen en een klein stukje door Amersfoort loop, kom ik langs tennisvereniging ‘t Stort. Omdat ik vanmorgen mij bidon (weer) vergeten ben te vullen en ik ook nodig even naar het toilet moet, loop ik hier de kantine even binnen en maak graag gebruik van hun voorzieningen. De route gaat dan weer verder en na een paar kilometer kom ik langs een volgende tennisvereniging LTV Flehite. Hier gaat de route door een oud bos met statige bomenrijen die zorgen dat je een rijk gevoel krijgt. Het is nog heerlijk rustig en je hoort alleen de vogeltjes kwetteren.
Nadat ik de snelweg opnieuw, maar nu weer terug, onder door ben gelopen kom ik uit bij de rustplek na 21 op de route, maar nu na 11 km. Helaas ben ik er de afgelopen week achter gekomen dat het oude restaurant ‘Oud Leusden” wat hier gevestigd was, is veranderd in een chic restaurant genaamd “Zicht”. Ik heb de bedrijfsleiding even gesproken en tijdens de wandeltocht mogen we gebruik maken van een ruimte achter het gebouw waar ik een tent kan plaatsen voor een mobiele rustpost. Dat kost weer wat extra organisatie maar hier gaan we weer een goede invulling aan gegeven. Ik ga hier even op een bankje zitten om mijn eigen meegenomen broodje te nuttigen en na 15 minuten vertrek ik alweer.
Dan gaat de route al snel het gebied van “Den Treek” in. Een mooi gebied maar nu ook best droog gezien het vele stuifzand wat de paarden doen opwaaien als ze langskomen. Na ruim 16,5km ben ik alweer bij het punt aangekomen waar de 30 en 40 km route samenkomen en pak ik een korte route van 4 km terug naar het Theehuis Mon-Chouette. Ik hoop de wandelaars die nog een mooie training zoeken voor de 4–daagse van Nijmegen hiermee definitief over de streep te kunnen trekken. Dit is een mooi moment in de trainingsopbouw om een wat zwaardere 40 km in de benen te krijgen. En route die je niet snel vergeet! Tot ziens op zondag 5 juni 2022 op deze 40 km of een van de andere 5 afstanden (5, 10, 15, 23 of 30 km). Als je de vorige verhalen leest kan je de route van de 30 km opzoeken om alles langs de route te weten te komen.
Inschrijven op 1 van de afstanden van de wandeltocht van 5 juni 2022, kan HIER.
Klik HIER om alle foto’s te kunnen bekijken.