Vandaag ben ik weer eens richting mijn geboortestad getogen, Nijmegen. Ik wandel daar vandaag een georganiseerde wandeltocht, de Roparun. Deze tocht is in het kader van goede doelen en er wordt telkens een ander goed doel gekoppeld. Naast de wandeltocht is er ook de hardlooptocht later dit jaar. Maar vandaag loop ik dus de wandeltocht. Het is ook alweer 6 jaar geleden dat ik deze tocht heb meegelopen en kan mij nog herinneren van destijds dat deze voornamelijk over asfalt gaat en daarom uitermate geschikt is als een trainingstocht voor de 4-daagse wandelaar. Daarom heb ik ook mijn folders weer meegenomen om nog een beetje reclame te maken voor mijn eigen wandeltocht op 5 juni, die overigens ook op site van www.wandel.nl staat vermeld.
Na een ritje van ruim 40 minuten parkeer ik mijn auto op een van de weinige parkeerplaatsen om elektrisch op te laden, kan ik straks weer voordelig naar huis rijden. Na een kort gesprekje met een van de vrijwilligers die buiten al zaken staan te regelen, loop ik naar de start/finish locatie, die gevestigd is in de oude Honig fabriek. Omdat mijn bedoeling was om folders neer te leggen van de Pinksterwandeltocht, ben ik vroeg vertrokken en sta ik al om 7.00u bij het startburo. Binnen leg ik her in der wat folders neer en ga dan naar buiten want daar is de inschrijftafel. Ik meld mij alvast, en omdat ik mij van tevoren heb ingeschreven ben ik direct aan de beurt. Mijn plan is om vandaag de 25 km route te wandelen. Maar de starttijd daarvan is pas om 7.30u dus ik wacht nog even. In de tussentijd loop ik weer even naar binnen om het mooie oude gebouw eens te bekijken. Tot mijn verbazing zie ik mijn folders nergens meer liggen!! Ik weet zeker dat ze nooit allemaal meegenomen kunnen zijn. Ik zeg dus tegen de persoon achter de bar dat ik folders van mijn tocht ter promotie had neergelegd en krijg alles antwoord, “Ja, die heb ik allemaal weggehaald, wij willen geen rommel op tafel. Er komen hier straks ook nog andere mensen wat drinken. Dat is onze policy!” “Oké, maar dan haal je ze toch gewoon na een uur of 10, als iedereen is vertrokken weer weg, zeg ik verbaasd?” “Policy is policy, geen rommel op tafel!” Omdat ik geen zin heb in een discussie over het goede doel waar de tocht voor is en de tocht van vandaag, de Roparun, ook een goede doelentocht is en de omzet voor de bar ook mooi is meegenomen, vraag ik of ik mijn folders dan terug mag hebben. Nadat ik deze terug heb gekregen loop ik naar de starttafel en vraag aan de leiding of ik ze daar neer mag leggen. Dat is gelukkig geen probleem.
Na dit wat confuus begin van de dag, vertrek ik om 7.25u en begin aan mijn wandeling. Het ritme zit er al snel in en het zal een mooie dag worden want de lucht is strak blauw. Na een stukje 4-daagse route bij de sluizen van Weurt in de omgekeerde richting te zijn gelopen gaat de route al snel de dijk op. 6 jaar geleden heb ik deze route ook gelopen en weet nog dat ik toen bij een mooie stop in Herveld-Zuid bij Museumboerderij “Den Tip” terecht kwam. Maar ik had begrepen dat de 25 km route vandaag helaas niet bij deze stop langs gaat. De twijfel slaat daarom toe. Zal ik dan toch maar de 30km gaan wandelen, denk ik bij mijzelf. Maar omdat ik ook een tijd in gedachten had om thuis te zijn en nog wat dingen af te handelen en bij een potje volleybal te gaan kijken, ben ik in mijzelf aan het rekenen geslagen. Maar dat heb ik maar snel losgelaten. Het wandeltempo ligt namelijk hoog genoeg, net boven de 6 km/u dus ik heb op mijn eigen van tevoren bedachte schema wat extra tijd. Na 8.5km komt de splitsing en sla ik linksaf de 30 km route in en schroef het tempo nog iets op tot boven de 6,5km/u.
Na 13,5km kom ik bij de leuke rustpost, museumboerderij “Den Tip” aan. Hier hebben ze heerlijk warme appelflappen. Uiteraard neem ik die samen met een kop koffie. Ik houd de rust wel kort en ga al na 13 minuten verder. Al snel loop ik achter een vrouw en we raken aan de praat. Ze heet Jessica en gaat dit jaar voor de 1e keer de 4-daagse lopen. Zonder alle leuke momenten onderweg te verklappen geef ik uiteraard graag tips. Omdat Jessica de rust bij de museumboerderij heeft gemist wil zij bij de volgende rustpost, op bijna 20 km in Slijk-Ewijk, wel even wat rusten en drinken. Omdat het een gezellig gesprek was besluit ik toch ook maar even een rust te nemen.
Ik raak hier aan de praat met een vrijwilliger van de tocht. Blijkt die vlakbij de woning van Jessica in Nijmegen een massagepunt te hebben. Er worden wat kaartjes uitgewisseld en ik klets nog even over vanmorgen en we gaan dan na ruim 15 minuten weer verder. Na deze pauze lopen we als snel weer lekker door. Tot onze verrassing krijgen we onderweg nog een kleine versnapering in de vorm van wat snoepje/koekjes en een beker frisse limonade, heerlijk!! Lopend door Oosterhout en Nijmegen-Noord (zo heet de bewouwing aan de andere kant van de Waal tegenwoordig), komt de spoorbrug van Nijmegen in zicht en zijn we na bijna 30 km en 5 uur en 20 minuten weer terug bij ons startpunt. Ik drink samen met Jessica nog een cola en ga dan weer richting huis om daar de eerder geplande zaken nog te ondernemen. Dit was weer een fijne training met matig warm weer en binnenkort maar eens 2 dagen achter elkaar gaan wandelen en de 40km gaan aantikken. Dan moet ik over 2 maanden die 4×50 km toch wel weer kunnen volbrengen voor de 10e maal?? We zullen het gaan zien. Tot de volgende wandeling!
Wil je alle foto’s bekijken? klik dan HIER.