Na gisteren nog een stuk van de route van de Pinksterwandeltocht van 5 juni gecontroleerd te hebben, staat vandaag de Kalorama wandeltocht in Beek op het programma. Dat wordt dan dus mijn eerste 2-daagse. Vandaag 30km en gisteren bijna 20 km, een goede training voor de 4-daagse van Nijmegen.
Omdat ik in de middag niet te laat thuis wil zijn om nog het e.e.a. te doen, moet ik wel zo vroeg mogelijk vertrekken. En dat is bij deze afstand, 7.00u! Dat betekent dat de wekker om 5.00u mij wakker maakt en ik rond 5.45u vertrek richting Beek. Beek ligt vlak naast Nijmegen tegen de stuwwal aan en dan weet je dus dat het in ieder geval niet vlak zal zijn. Aangekomen bij het startburo, zo rond 6.30u, blijkt die nog gesloten. Er staan inmiddels al ongeveer 30 man te wachten. Als de deuren opengaan zoek ik, net als een paart anderen, eerst het toilet op. Het is heel vervelend om met een volle blaas en ander ongemak, een wandeling te beginnen. Na het toiletbezoek loop ik naar de starttafel maar ook deze is nog niet in gebruik. De rij begint ondertussen wat aan te zwellen en er zullen nu zo ongeveer 50 personen aanwezig zijn. Dan zie ik opeens een bekend gezicht, Sandra is ook aanwezig. Zij loopt de 40 km. We kletsen nog even en dan gaat de starttafel open. Veel gaan de 40 km lopen maar ik zie ook al mensen bij de 30 staan. Ik wacht nog even en sluit dan aan om mij in te schrijven.
Om exact 7.00u kan ik vertrekken en nadat we een heel klein stukje door Beek zijn gelopen gaat de route al snel de weidse Ooijpolder in. Een schitterend wandelgebied waar je maar weinig verkeer tegenkomt en de vogels dus heerlijk kan horen fluiten. Na enige tijd komt er een hond mij voorbij trippelen en zijn baasje volgt al snel. Ik vraag of hij vaak met zijn hond wandelt en welke afstand hij vandaag gaat doen. Het antwoord is verbluffend, de hond gaat met elke wandeling mee en vandaag gaat hij 40 km wandelen!! “Dan gaat u zeker wel 2 of 3 maal rusten”, vraag ik een beetje zelfverzekerd. “Nee hoor, het is de bedoeling om hem in 1 keer te lopen!” Wat een prestatie, van die hond dan. Hij zal het vaak doen anders ga je niet zo ver met een hond lopen, bedenk ik bij mijzelf.
Omdat het tempo er ook vandaag er weer lekker inzit, is (scherpe) foto’s maken wel een dingetje. Je moet dan eigenlijk even stilgestaan staan. Maar ja, als het zo lekker gaat, wil je dat ook weer eigenlijk niet. Maar ik wil toch graag wat foto’s voor bij het verhaal dus doe ik mijn best om tegen (bijna) stil te gaan staan. Dan zie ik in de verte een bekend t-shirt, het is het fel fluoriserend oranje shirt van Sandra. Maar ja, Sandra kan ook een flink tempo wandelen, dus zo snel ben ik nou ook niet bij haar. Dan slaat zij af om een sanitaire stop te maken, en loop ik door. Ik heb voor vandaag in mijn hoofd om 1 rust te gaan nemen. En omdat er tussen de 10 en 18 km wel 4 stops zijn, kies ik ervoor om bij de 16 km bij Restaurant het Vinkje, mijn rust te pakken. Na ongeveer 15 minuten heb ik alle rituelen (sokken verschonen, drinken en wat te eten) gehad en ga ik weer verder.
Dan zie ik het fel oranje shirt van Sandra weer 200m voor mij lopen en geef ik een beetje “gas” bij om haar snel te kunnen bijhalen. We kletsen wat en dan geeft Sandra aan dat ik best verder mag lopen als het te langzaam gaat. Uiteraard vind ik wandelen in gezelschap veel leuker maar ze heeft wel een punt. Zij heeft nog geen pauze gehad en ik heb net nieuwe energie opgedaan dus mijn tempo ligt inderdaad wat hoger. En onze paden zullen op niet al te lange termijn gaan scheiden, zij loopt de 40km ik de 30km, dus besluit ik om toch maar verder te gaan. Ik neem nog even een foto van haar en loop dan weer in een hoger tempo verder. De route gaat vlak daarna even door Duitsland en daar is ook de splitsing met de 40 km.
Maar aan het vlakke parcours komt een keer een eind en dat is vlak na het Wylerbergmeer(waar ik 3 weken geleden ook langs ben gewandeld, na ongeveer 23 km. Het gaat direct steil omhoog de Duivelsberg op. Mijn horloge geeft aan dat ik in korte tijd van 15 meter naar ruim 70 meter hoogte ben gewandeld, een echt pittige klim. En de organisatie vond het waarschijnlijk nodig om deze Duivelsberg van meerdere kanten te beklimmen want eenmaal beneden gaat het weer via een ander pad omhoog. Maar goed, klagen hoor je mij verder niet want de omgeving vergoed verder alles! Uiteindelijk kom ik weer in Beek terug. Als de route de laatste kilometers ook nog even langs het Kalorama huis is gegaan, is het nog maar 1,5km naar het eindpunt. Na net iets meer dan 5 uur wandelen en ruim 29 km te hebben gewandeld, zit deze wandeldag en daarmee mijn eerste zelfbedachte 2-daagse, er ook weer op. Nu even afwachten hoe het herstel gaat zijn. De komende periode van 8 weken tot aan de 4-daagse, zullen er nog wekelijks wandelingen op het programma staan. Alleen tijdens de Pinksterwandeltocht op 5 juni zal ikzelf dus niet wandelen maar als organisator van die tocht aanwezig zijn. Tot de volgende wandeling!
Klik HIER om alle foto’s te bekijken