Airborne Wandeltocht Oosterbeek, 2 september 2017

De eerste zaterdag in september is voor mij de laatste 5 jaar het speelveld voor de Airborne Wandeltocht te Oosterbeek. Maar voordat ik mijn belevenissen van deze dag op papier zet met wat beelden erbij eerst even een stukje achtergrond van de Airborne Wandeltocht.

Deze herdenkingstocht in het kader van de Slag om Arnhem 1944 vindt ieder jaar plaats op de eerste zaterdag in september te Oosterbeek. De Airborne Wandeltocht is een eerbetoon aan de ruim 1700 Britse en Poolse militairen die in de Slag om Arnhem het leven lieten en begraven liggen op de Airborne Begraafplaats te Oosterbeek.

In het jaar 1947 organiseerde de Politie Sport Vereniging ‘Renkum’ voor het eerst de “Airbornemars”, om diegenen te eren die in de septemberdagen van 1944, onder meer in de omgeving van Oosterbeek, hebben gestreden voor de bevrijding van ons land. Aan de eerste “Airbornemars” namen zo’n 2.000 wandelaars deel en werd daarmee vanaf het begin al een succes.

Major General Roy Urquhart outside divisional HQ at Hartenstein Hotel Oosterbeek September 22, 1944

Later werd aan deze mars, met toestemming van Major-General R.E. Urquhart, CB, DSO, commandant van de 1e Airborne Divisie, de naam “Airborne Wandeltocht” gegeven en mocht het Pegasus-embleem door de organisatie worden gebruikt.

Vanaf het begin is de netto-opbrengst van de Airborne Wandeltocht bestemd geweest voor de soldaten, die invalide zijn geworden door de oorlogshandelingen tijdens de Slag om Arnhem, alsmede voor de nabestaanden van de gevallenen, die financieel niet in staat zijn om de Airborne herdenkingen in september in Arnhem en omgeving bij te wonen. Vanaf 2011 komen ook andere doelen in aanmerking voor een bijdrage, mits deze passen in het gedachtengoed van de Airborne Wandeltocht en voldoen aan de daartoe door de organisatie opgestelde beleidslijnen.

De routes op de vier afstanden leiden langs markante plaatsen, zoals:

  • het voormalig hoofdkwartier “Hotel Hartenstein”, thans het “Airborne Museum”, van waaruit Major-General R.E. Urquhart, CB, DSO, commandant van de 1e Airborne Divisie de ongelijke strijd leidde. Het museum is dagelijks geopend; op de wandeldag vanaf 12.00 uur.
  • de Airborne Begraafplaats te Oosterbeek, waar ongeveer 1.750 Britse en Poolse militairen hun laatste rustplaats kregen (hier wordt u verzocht stilte in acht te nemen).
  • de uitgestrekte bossen van de “Bilderberg”, waar een hevige strijd werd geleverd.
  • de landingsterreinen in Wolfheze, Heelsum en Renkum, waar de Airborne-soldaten werden gedropt.
  • de “Oude Kerk”, dat tijdens de terugtocht als verzamelplaats diende. Deze“Oude Kerk” is op de dag van de Airborne Wandeltocht geopend van 14.00 tot 17.00 uur

(Bron: website Airbornewandeltocht.)

Met dit in gedachten wordt het lopen van deze tocht een geheel andere dan de “normale” tochten die het hele jaar door worden georganiseerd. Natuurlijk zijn er de tochten die verbonden worden aan een goed doel zoals de eerder door mij gelopen Kippenloop in Katwijk (KWF) en over twee weken de Dam tot Dam wandeltocht van Amsterdam naar Zaandam (Pink Ribbon). Maar deze tocht wordt nu voor de 71e keer georganiseerd en heeft een totaal ander karakter. De, veelal jonge, strijders die voor de vrijheid van mijn Vaderland hebben gevochten en daarvoor het leven hebben gelaten en het mede mogelijk  hebben gemaakt dat ik nu in vrijheid in dit land kan leven, verdienen een tocht zoals deze om herdacht te worden. Ondanks dat het natuurlijk weer een “gewone” dag is en ik door de mooie natuur wandel gaan de gedachten naar deze mannen uit. Zeker als je over de Airborne begraafplaats in Oosterbeek loopt en even de stilte tot je laat komen en in gedachten ruim 70 jaar terug gaat.

De wekker staat zaterdagochtend niet extreem vroeg, 6.30u. Ik hoef pas om 9.30u te starten in Oosterbeek maar ik moet nog een paar dingetjes doen. Scheren is voor mij niet een dagelijkse bezigheid maar voor deze dag ben ik natuurlijk netjes glad geschoren. Dan nog even om 8.00u mijn zakelijke postbus leeghalen en bij de ALDI nog wat brood halen omdat ik dat op vrijdag voor een tocht vaak vergeet. Dan snel weer naar hui omdat Michel, mij buurman, mij om 8.15u komt ophalen. Op de weg terug van de ALDI naar huis bedenk ik me opeens dat ik niet exact weet voor de hoeveelste keer ik deze tocht loop. En aangezien je een herinnering krijgt wil ik wel de juiste ontvangen. Dus ook nog even snel naar mijn kantoor want daar hangen sinds kort al mijn wandelherinneringen. En het is maar goed dat ik dit ben gaan doen want ik dacht dat ik voor de 4x deze tocht zou lopen maar het blijkt al de 5x te zijn.

Nadat Michel en ik de auto bij Veenendaal-de Klomp  hebben neergezet lopen we naar het station waar duidelijk te zien is dat er vandaag een grote wandeltocht op het programma staat, het perron staat goed vol. Jaarlijks trekt de Airborne wandeltocht zo’n 30.000 deelnemers. alleen vorig jaar, bij de 70e jubileumtocht, waren het er ruim 35.000!! Daarmee is deze tocht al lange tijd het grootste 1-daagse wandelevenement in de wereld!!

Aangekomen op het station Oosterbeek wachten we even op ons andere wandelmaatje van deze dag, Hetty. Zij zat in dezelfde trein maar konden we niet zo snel vinden. En omdat het maar 2 halten is, ongeveer 13 minuten, wachten we naar het uitstappen haar wel op. Vanaf het station is nog een minuut of 10 lopen naar het grote startterrein op sportpark “Hartenstein”. Daar aangekomen koop ik nog een aandenken, een pet van de Amerikaanse 82e Airborne luchtlandingsdivisie die o.a. de parachutisten dropten bij Groesbeek tijdens Operatie Market Garden (die helaas mislukte).

Omdat we wat aan het kletsen waren  hebben we niet in de gaten dat het al half tien geweest is en de start al begonnen is. We vertrekken dus een klein kwartier later en gaan dan op pad. Op de brede provinciale weg die door Oosterbeek loopt kun je goed zien hoe massaal deze tocht is, duizenden mensen lopen voor ons. Toch herken ik in deze mensenmassa 2 bekenden uit mijn woonplaats, de zussen Petra en Tamara. Zij lopen wel vaker tochten maar ik zie ze niet altijd. Voor mij meteen een mooie gelegenheid om mijn actie voor Spieren voor Spieren onder de aandacht van de dames te brengen. Zo ben ik mijn eerste flyers deze dag al weer aan het uitdelen.

Voor Michel is het zijn 1e zo massaal georganiseerde tocht. Vorig jaar heb ik deze tocht ook met Hetty gelopen. Toen zijn we niet bij de begraafplaats geweest dus ze heeft aangegeven dat dit jaar wel heel graag te willen doen. Na 4 km zijn we reeds bij de begraafplaats en lopen met vele andere over het terrein. Ik had graag naast de normale foto’s ook beelden vanuit de lucht willen maken maar dit gebied is een verboden terrein voor drones dus die heb ik thuisgelaten. Dat scheelt weer wat gewicht in mij grote rugzak, want ook vandaag train ik weer met mijn rugzak met 13 kg gevuld. Omdat de drone niet meegaat is er wat ruimte vrij gekomen, die wordt opgevuld door een een fles “liqor43”. Op deze dag die in het teken staat van herdenken en vrijheid moet er zeker om 11.00u het borreltje of in ons geval het likeurtje gedronken worden en toosten op de helden die de vrijheid voor ons hebben mogelijk gemaakt.

Na 11,5 km is het tijd voor onze 1e rust. We doen dit bij De Boschhoeve. Een theeschenkerij, tuinwinkel maar ook een kwekerij. Voor vandaag is deze plek ingericht met een podium met livemuziek en ze hebben heerlijke tomatensoep!! De mensen die om ons heen zitten zie ik wel kijken naar mijn (te) grote rugzak maar er echt naar vragen durven ze niet. Behalve een oud-commando. Die een grapje maakt dat ik niet alleen maar 2-paar sokken in mijn rugzak mee zal hebben genomen. Als ik dan zeg dat ik er, om makkelijk aan mijn gewicht te komen, er piepschuim met een zakje beton er in heb zitten, lacht hij even maar staat dan op en gaat weg. Hij zal wel gedacht hebben, wat een rare snuiter!! Misschien moet ik toch maar ook met zo’n a-4tje op mijn rug gaan lopen om makkelijker mijn actie voor Spieren voor Spieren kenbaar te maken tijdens het wandelen.

Na een minuut of 20 lopen we verder en gaan richting Heelsum, Doorweth en het Dunoplateau. Hier heb je een prachtig uitzicht richting het zuiden over de Rijn. Hier pauzeren we nog even voor een snelle hap en een sanitaire stop. Vanaf hier is het nog een kilometer of 6 naar de finish. We komen vanaf hier steeds meer militairen tegen. Die delen massaal stickers aan de kinderen uit. Ik aarzel even maar dan loop ik naast een vrouwelijke militair en vraag of ze wil ruilen, haar sticker voor mijn flyer van mijn actie voor |Spieren voor Spieren. Zij kijkt mij eerst verbaasd aan, met een gezicht van maar jij bent geen kind van 6 jaar, maar leest dan de tekst op mijn flyer en zegt dat ze het gaat bekijken. Ik ben benieuwd! Bij deze tocht lopen er ook steeds meer militairen maar ook burgers, die de militaire kledij van de jaren 40 aantrekken. Dat geeft een nog beter beeld aan de gedacht achter deze tocht.

Eenmaal aangekomen op het finishterrein zoek ik een bekende op die deze tocht al voor de 34e keer heeft gelopen, Hanneke!! Ook haar zoon van 17 heeft hem al 18 keer gelopen!! Euh, 17 jaar en 18 keer? Ja hoor, de moeder heeft hem meegedragen tijdens haar tocht toen ze zwanger van hem was en daarna in de buggie. Zo leeft deze tocht in de omgeving van Oosterbeek!!! Nadat ik een lekker patatje en heerlijke Radlertje naar binnen heb gewerkt wordt het weer tijd om richting huis te gaan. Het is inmiddels tegen half 5 en het is een lange, maar zeer mooie dag geweest. ook het weer heeft hier aan meegewerkt en de regen is ons bespaard gebleven.

Over 2 weken staat Dam tot Damtocht (27 km) van Amsterdam naar Zaandam op het programma.

Klik HIER voor de foto’s van deze tocht.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.