Na een poosje wel gelopen te hebben maar geen tijd om de verhalen op papier te zetten, vandaag weer de moed opgeraapt om wat te schrijven. En ik heb wat dat betreft geluk want over deze dag is eigenlijk niet eens zoveel te vertellen. Enerzijds omdat de afstand natuurlijk niet zo heel ver is maar anderzijds waren het vele rechten wegen, linksaf en dan 2 km rechtdoor. Dan weer rechtsaf en dan weer 3 km rechtdoor. En zo ging het maar door en door. Er stonden maar 16 verschillende straatnamen op de routebeschrijving!!! Maar niets is minder waar want het verhaal wordt vooral gevuld door een zéér apart verlopen ervaring op ons rustpunt!!
Vanochtend stond de wekker om 5.30 u!! Want ik moet vandaag om 7.00 u in Woerden Hetty ophalen. Michel, mijn buurman rijdt natuurlijk meteen mee vanaf huis. maar ja, het blijft wel vroeg. We hebben een autorit van 90 km voor de boeg!! Om exact 7.00 u draai ik de carpool plaats bij Woerden op. Hetty stond al even te wachten en kan direct instappen in de inmiddels warm geworden auto. Na in totaal 1 1/2 uur komen we aan bij onze startlocatie in ’s Gravendeel, bij ijsclubgebouw op Sportpark de Trekdam. Het is ook een beetje waterkoud vanmorgen dus heb ik 3 lagen aan waarvan 2 met een lange mouw. Voor het geval er ook een koude wind staat heb ik nog een extra jasje meegenomen maar die blijk ik niet nodig te hebben. Handschoenen daarentegen zijn vandaag geen overbodige luxe. Zeker niet in de vroege ochtenduren.
We nemen bij aankomst eerst een lekker kopje koffie/thee en warme chocolademelk!! Op de kaart zien we al staan dat ze hier ook broodje bal en erwtensoep hebben. Dat is al een heerlijk vooruitzicht als we straks hier finishen!! Iets na 8.00 u gaan we op pad. Hetty weet mij te vertellen dat ze gelezen heeft dat het parcours van vandaag grotendeels door onverhard terrein gaat!! Euh? Ik wil best wat over bospaden lopen maar grotendeels onverhard heb ik nu eigenlijk geen zin in! Maar we zullen wel zien.
Het is wel fris maar in ieder geval wel droog en er staat weinig wind. Dus met goede warme kleding is het eigenlijk ideaal wandelweer. Ik probeer onder het kletsen altijd wel de omgeving in de gaten te houden om zo te kijken of ik nog mooie of leuke foto’s kan maken. En het duurt ook ook niet lang of ik zie een aparte gewaarwording. Mijn mede wandelaars waren waarschijnlijk zo verwikkeld in een diep gesprek dat ze het niet hebben gezien, een AAP aan een regenpijp. Ik had natuurlijk al snel in de gaten dat het hier om een speelgoedaap ging. De toekomstige bewoner van dit huis (het was nog niet helemaal af) heeft hier misschien wel over nagedacht dat wij langs zijn huis liepen.
We lopen door het gebied van de Hoekse Waard. De Hoekse Waard bestaat uit 60 polders en een 5-tal zogenaamde ringpolders. Er zijn 5 gemeenten met 17 dorpskernen en telt ongeveer 80.000 inwoners. De meeste hiervan zeggen mij niets maar 1 wel, Tiengemeten! Helaas komen wij niet in/door deze kern. |Misschien een andere tocht een andere keer. Voor info over de Hoekse Waard kijk op DEZE LINK op Wikipedia.
Het gebied is in ieder geval zeer weids maar omdat het een beetje heiig/mistig is kunnen we niet heel erg ver kijken maar zie je genoeg. Zo ook komen we langs een gebouw waar ik eerst aan voorbiju loop maar bij nader inzien toch even terug loop om te kijken waarom er nou eigenlijk een opvallend bordje met tekst op de gevel hangt. Het blijkt een huisje te zijn dat na de watersnoodramp van 1953 is geschonken door het Noorse rode kruis. Het is in 2002 gerenoveerd en is toegevoegd als cultureel erfgoed aan de monumentenlijst. En terecht, dit soort geschiedenis mag niet verloren gaan.
Nadat we nog een mooie meer dan 100 jaar oude ophaalbrug op de foto zetten komen we na ruim 12 kilometer bij onze eerste rust aan. Een restaurantje/café genaamd de Batterij in de Jachthaven van Strijensas. Trouwens, deze eerste 12 kilometer heb ik nog geen stukje onverhard terrein gezien dus dat moet dan nog zeker komen of zou Hetty het niet goed gelezen hebben?? Maar goed, nu eerst even een lekkere welverdiende rust ik heb wel trek in een lekkere warme cappuccino of misschien hebben ze wel lekkere taart!! Na binnenkomst blijken er al een paar mensen te zitten en staat de waard met zijn handen over elkaar achter de bar. Ook goedemorgen!! Nadat we zijn gaan zitten komt hij aan onze tafel om te vragen wat wij zouden willen nuttigen. Ik had de kaart al open liggen en mijn oog valt op ” taart van de week”. Ik vraag wat de taart van de week is en krijg als antwoord: “We hebben alleen stroopwafel.” U bedoelt zo’n stroopwafeltaart?”, vraag ik. “Nee, zegt hij, gewoon stroopwafels”. “Oké, doe mij dan maar de gewone appeltaart die ook op de kaart staat”, zeg ik tegen hem. “Nee, we hebben alleen stropwafels”. Euh, wat? Er staat toch taart op de kaart? We kunnen desgewenst ook nog een koekje Jan-Hagel krijgen. “Nou laat dan maar zitten”, zeg ik. “Ik zou wel graag een Latte-Macchiato willen”. “Die hebben we niet”, zegt hij. “We hebben alleen gewone koffie!”. Ik dacht, op de kaart staan wel 20 soorten koffie laat ik eens gek doen, maar dan wordt het dus maar gewone koffie. nadat Michel en Hetty met enige verbazing ook maar een “gewone” koffie hebben besteld, kijken wij elkaar nog even vragend aan. Is dit een grap of zo?? Vlak voor hij wegloopt zegt hij ook nog, “Tja, ik had jullie nog niet zo vroeg verwacht, jullie zouden hier pas vanaf 11.00 u zijn of zo. (Het is nu 10.30 u) “Dus ik was hier nog niet op voorbereidt!!”
Na enige tijd krijgen we onze koffie en zet hij een schaaltje met 2 stroopwafels en 2 Jan-Hagel koekjes op tafel. “Die stroopwafel had ik toch niet besteld dacht ik nog”. Michel is meestal wel snel met het opdrinken van zijn koffie maar ik draai mij even om en pak maar mijn eigen brood uit mijn tas en toen ik mij omdraaide zag ik nog net dat hij zijn laatste slok koffie nam. Ik zeg nog voor de grap, ” is de koffie zo koud?” Maar inderdaad de koffie is echt koud!! Niet te hachelen ook!! We zijn zo verbaasd dat we gewoon vergeten er direct wat van te zeggen. We eten onze broodjes maar op, ik stop de stroopwafels en koekjes in een plastic boterhamzakje in mijn tas en we gaan afrekenen. Daar zegt Hetty dat de koffie echt niet te drinken was en totaal koud. De reactie is even raar als de rest van de gang van zaken. “Dan had u dat even moeten zeggen”. Tja wat had hij willen doen, hij had helemaal geen warme koffie. Dit was gewoon koffie van de vorige dag uit een koffiekan opgewarmd of zoiets.. We kunnen zonder te betalen doorlopen!! We geloven het bijna niet dat dit echt gebeurd is maar het is echt waar!! De man achter ons klaagt niet en moet gewoon betalen. Maar zijn koffie is net zo koud. We spraken hem nog bij de finish.
Na dit speciale intermezzo is het nog een kleine 9 kilometer naar de eindstreep. We schroeven het tempo een beetje op want we weten dat daar WEL lekkere koffie, WARME chocomel en heerlijke erwtensoep te verkrijgen is. Bovendien zien we links van ons een dreigende lucht aankomen, dus we stappen even flink door. Plots valt mijn oog toch op weer iets speciaals, het teken van de “Camino de Santiago”, een witte schelp en een blauw bord met daarop een soort zon met stralen!
Dit is natuurlijk wel speciaal omdat ik in 2018 mijn eigen soort “Camino tocht” ga lopen, 1000 km van Oostenrijk naar Nederland, Nijmegen om precies te zijn. Mijn geboortestad. Ik loop dus naar mijn geboortegrond terug!! vanaf hier is het nog maar een kilometer of 4 naar ons eindpunt en we zetten nog even aan. Na iets meer dan 4 uur lopen inclusief de zeer aparte pauze, finishen we bij de IJsclub in ’s Gravendeel. Hier nemen we een heerlijke kop warme erwtensoep!! Dat hebben we wel verdiend. O ja, ik heb nog wat informatie!! Onverhard?? Niets gezien. Alles was mij geliefde asfalt. En, waar we oorspronkelijke nog de 30 km zouden lopen hebben we vlak voor de start besloten om vandaag toch maar de 20 km te gaan lopen. Zo komen we niet heel erg laat thuis en hebben we alle drie nog tijd om wat anders te doen. Nadat we alles lekker opgepeuzeld hebben rij ik nog even naar het centrum van ’s Gravendeel. Ik ga daar namelijk nog 2 speculaaspoppen afleveren voor het goede doel!! Jacqueline heeft op Facebook er namelijk 2 besteld en omdat ik toch in de plaats was waar zij een eigen kleding zaakje heeft kon ik deze wel even afleveren.
Volgende week staat de Sint-Nicolaas tocht in Leusden op het programma. Gelukkig weer lekker dichtbij!!