21 juni 2020, 20 km, Grebbelinie/Valleikanaal

Na maanden niet meer gelopen te hebben i.v.m. de blessure aan mijn rechtervoet, op een paar korte wandelingen na, heb ik vandaag de “stoute” schoenen maar weer eens aangedaan en heb een mooie wandeling gemaakt. Deze wandeling had verschillende doelen. Ten eerste moest ik echt weer eens op pad omdat het echt veel te lang geleden was. Ten tweede, afgelopen dinsdag zijn mijn zooltjes, welke ik al maanden geleden aangemeten heb gekregen, aangepast. En ik wilde echt testen of dit een positieve reactie teweeg zou brengen. Ten derde wilde ik hiermee testen of ik mij kon inschrijven voor de alternatieve vierdaagse.

Dus ben ik iets na 8.00u vertrokken om een van mijn vele rondjes, die ik in de afgelopen jaren heb gemaakt, te gaan wandelen. Ik had van tevoren besloten dat het 1 van mijn 20km rondjes zou worden. En deze keer gekozen om vanuit huis te vertrekken. Deze route loopt, vooral de eerste 14 km rond de Grebbelinie en het Valleikanaal. Daarna buigt de route af richting Scherpenzeel en loop dan nog een paar kilometer door de bossen. 

Na 2 kilometer kom ik bij Post van Lambalgen die al in 1793 is aangelegd tegen een aanval van de Fransen. Ook in WOII heeft deze Post dienstgedaan. In 2007 en 2014 zijn deze verdedigingswerken gerenoveerd. Lees hierover verder in DEZE LINK.

In het verleden was ik zeker niet gecharmeerd van het “landelijk” wandelen. Ik bedoel daarmee vooral het onverharde. Dat is de laatste jaren gewijzigd naar stevig onverhard. Het echt struinen door weilanden en het mulle zand zul je mij nog steeds niet zien doen. Maar de semi verharde ondergrond zoals sintelfietspaden e.d. zijn nu ook prima te doen. De Grebbelinie is niet helemaal effen maar doordat het de afgelopen tijd niet heeft geregend is de ondergrond goed stevig. Na 1km moet ik even een weg oversteken en dan gaat het weer verder over de Grebbelinie. Hier zijn de loopgraven zoals ze in het verleden werden gebruikt in ere hersteld en kan je een goed beeld vormen van hoe het er hier heeft uitgezien tijdens de begindagen van de 2e WO. 

Na weer ongeveer 1km eindigt voorlopig mijn gedeelte over de Grebbelinie. Ik loop dan eerste even een paar 100 meter langs een provinciale weg, bij de rotonde, waar volgend jaar ook weer de start van mijn Pinksterwandeltocht is, ga ik rechts waar ik een paar honderd meter over een klein industrieterrein wandel en na weer een paar honderd meter kom ik, na ongeveer 1,5km, weer bij de Grebbelinie uit. 

Daar zit een kat op het pad mij op te wachten, zo lijkt. Ik klim het hekje over, wat moet voorkomen dat de schapen die hier grazen, weg kunnen komen. Op de paal van dit hekje zitten allemaal punaises geprikt. Geen idee waarom dit gebeurd want ik zie het niet of weinig op andere van dit soort hekjes. Dan zie ik opeens een kleine slang op het pad kronkelen. Natuurlijk heb ik mijn fototoestel net weer opgeborgen. Maar de witte vlek in zijn nek is duidelijk te zien dus dit is overduidelijk een ringslangetje. Want het was wel een heel kleine. Op het moment dat ik mijn fototoestel pak zie ik een reiger wegvliegen en probeer hem erop te krijgen.

Verder probeer ik vooral te genieten van deze schitterende omgeving. Omdat je op een dijk loopt zie je natuurlijk al meer omdat je wat hoger loopt en daardoor verder kan kijken. Links en rechts kijkend zie je van alles gebeuren. En met mij gebeurd ook wat. Ik ben nu 7 km onderweg en mijn enkel blijft nog verbazend rustig. Dat stemt mij blij. Wat minder fijn is de jeuk die ik weer voel opkomen op mijn armen. Die fijne beestjes met van die fijne haartjes hebben mij ook weer te pakken. Maar goed, dat is maar bijzaak momenteel. Het belangrijkste vandaag is of ik last ga ervaren of dat de aangepaste zooltjes zijn werk goed doen. Voorlopig is dat laatste het geval. 

Na 11,5 km kom ik, iets na 10.00u aan bij mijn rustpunt. Mijn vaste rustpunt kan ik wel zeggen. Theehuis Monchouette is al een aantal maal uitgeroepen tot een van de mooiste wandel- en fietsterras van het midden van het land. Maar het is veel meer dan dat. Je kan er ook een heerlijke High-Tea reserveren maar er is ook een mogelijkheid om met een kleine groep in je eigen ruimte met eigen bar te vergaderen. En er is zelfs een B&B. Helaas moet ook deze horecagelegenheid weer opstarten vanaf nul. Bij aankomst zie ik al direct de aanpassingen. Looproutes, tafels ruim uit elkaar gezet en hier serveren ze de gerechten zelfs op een aparte tafel waar je het vanaf kan pakken. Zo zie je maar weer dat iedereen het anders aanpakt. 

Ik bestel weer mijn bekende recept, een cappuccino met de overheerlijke rabarber/aardbeienmonchou taart MET slagroom. Een echte aanrader. Nadat ik mijn sokken heb verschoont betaal ik contactloos en vervolg mijn weg weer. Waar het gedeelte tot aan mijn rust voor misschien wel meer dan 80% onverhard was. Loop ik de rest van mijn route juist verhard. En dat merk ik direct aan mijn wandeltempo. Dat gaat omhoog. Ik merk dat het ook vrij gemakkelijk gaat maar weet dat ik het niet te gek moet maken. Ik heb per slot van rekening het afgelopen jaar na de Vierdaagse van Nijmegen amper meer serieus gewandeld. Op het moment dat ik mijn camera weer heb opgeruimd om een suppende mevrouw met hond op de foto te zetten glipt er weer een slang over het fietspad. Het is weer een ringslang met zijn duidelijke witte nekvlek/ring. Het is niet altijd een ring. Het kunnen ook 2 witte of gelige vlekken aan weerszijden van zijn kop zijn. Helaas dus. Weer niet op de foto gezet. 

Uiteindelijk loop ik nog een klein stukje over en door een oud stukje bos van Scherpenzeel. Hier ligt de oude schietbaan van Scherpenzeel die ooit in 1901 door burgemeester Mr. A. Royaards is aangelegd. Nu is het nog een mooi stukje natuur maar je ziet de contouren van de schietbaan nog duidelijk. Als ik Scherpenzeel weer binnenloop merk ik aan mijn liezen en heupen dat het wandelen op een laag pitje stond het afgelopen jaar. Maar mijn voet geeft weinig tot geen reactie en dat stemt mij zeer tevreden. De komende week ben ik de hele week druk in mijn tuin en krijg de nodige beweging maar daarna ga ik het wandelen toch weer langzaamaan uitbreiden. En dat zal zeer binnenkort al in een wat langere tocht uitmonden! Ik heb vandaag namelijk definitief besloten de alternatieve vierdaagse te gaan wandelen en ik heb gekozen voor de 30 km. Ik zal dan wat rustiger aan moeten doen maar vandaag geeft mij heel veel goede moed. Eigenlijk wordt die alternatieve vierdaagse voor mij een soort van ongetrainde tocht omdat ik weer van behoorlijk ver moet komen. Maar dat vind ik eigenlijk ook wel weer een uitdaging. En dat is ook nog eens gemakkelijker als je in je eigen omgeving wandelt. Wellicht dat ik dan korte verslagjes van mijn belevenissen zal schrijven. Houd deze site dus in de gaten! Tot snel!

Bekijk HIER de videocompilatie met geluid

Bekijk HIER alle foto’s

1 thought on “21 juni 2020, 20 km, Grebbelinie/Valleikanaal”

  1. Leuk verslag en vooral blij te merken je weer positief gestemd bent.😄👍
    Gelukkig , heeft lang genoeg geduurd nu.

    Groetjes en wie weet treffen we elkaar weer bij een mooie tocht.👣🐾👣

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.