Blij en verdrietig tegelijkertijd, ben ik vanmorgen begonnen aan de 2e dag van de alternatieve vierdaagse. Blij omdat ik alleen maar een beetje ‘’normale” spierpijn heb. Dat is niet zo gek na ruim 1 jaar amper gewandelde te hebben(alleen de 4daagse van 2019). De problemen met mijn enkel lijken opgelost! Ik heb totaal geen reactie van pijn of een dikke enkel. Dus daar wordt ik blij van.

Verdrietig omdat ik vandaag alleen loop en ik weet dat er een moment komt dat ik al mijn wandelvrienden, de ontmoetingen onderweg en alle andere leuke zaken die tijdens de 4daagse voorbij komen ga missen. Normaal loop ik natuurlijk ook vaak alleen maar tijdens de week dat de Nijmeegse vierdaagse gehouden zo moeten worden is dat toch anders.

Maar het weer is schitterend en dus ben ik vanmorgen uiteraard in het roze, het zou tenslotte vandaag de roze woensdag zijn, vertrokken vanuit mijn huis om de 20km van vandaag te volbrengen. Ik loop eerst nog een stukje door ons schitterende park met ons “Huize Scherpenzeel”. Klik HIER voor meer informatie. De geschiedenis gaat terug tot de 14e eeuw! Na het park loop ik het bos in en steek de Kustersen beek over en gaat het richting het spoor en de A12. Vlak na het spoor(Arnhem-Utrecht) maar vlak voor de A12 buig ik naar het oosten af en loopt de weg vals plat 2 km omhoog naar Emminkhuizen. 

Ik had al even eerder mijn muziek aangezet, en op die weg komt het liedje “Fight Song” van Rachel Platten voorbij. Zonder het te beseffen gaan mijn gedachten naar ruim 2 jaar terug. Naar mijn wandeltocht van Oostenrijk naar Nederland. Toen kwam net nadat ik de Oostenrijks/Duitse grens over was, dit liedje ook voorbij. De tranen schoten toen spontaan in mijn ogen. En wat denk je? Dat gebeurde nu ook! Gewoon omdat ik aan de ene kant blij ben dat ik kan doen wat ik doe. Lekker wandelen in alle vrijheid! Dat ik uiteraard blij ben dat mijn enkel het goed doet. Maar ook baal ik dat ik de gigantische saamhorigheid mis die tijdens de Vierdaagse zo duidelijk aanwezig is. Daarom besloot ik om bovenaan de weg, waar je een mooi uitzicht hebt richting de Utrechtse heuvelrug, een boodschap op te nemen die voor alle wandelaars is bestemd!

Klik HIER voor de boodschap van mij!

Na dit korte intermezzo, loop ik verder en kom na een paar kilometer gelopen te hebben bij mijn rustplek op 10km aan. Het is bij de Grebbelounge waar ook het Grebbelinie bezoekerscentrum is gevestigd. Ik neem hier een heerlijke rum/rozijnen gebakje met een cappuccino. Dit is een zeer mooie locatie vanwaar uit je de Grebbelinie heel mooi kunt verkennen. En echte aanrader. Het grappige is dat ik voor vandaag in eerste instantie de naam had gegeven aan Renswoude. Maar als ik goed kijk loop ik precies om Renswoude heen en kom ik zelfs geen bord tegen. Daarom het ik het maar de dag van Scherpenzeel gedoopt omdat die hier begint en eindigt.

Na de pauze kom ik nog 2 dames tegen die bij een informatie bord twijfelen wat ze gaan doen. Ze zoeken eigenlijk een route van 5 a 6 km. Maar die is er niet vanuit deze plek. Ik geef nog wel aan dat vanuit Renswoude er wel korte klompenpaden zijn. Ik had namelijk al gezien dat ze met de auto waren. Ik geef ze nog mijn visitekaartje van mijn site Spierenaandewandel.nl, en loop verder. Ik loop richting Renswoude maar kom er dus niet doorheen. Ik loop een van de vele klompenpaden en via “Werk aan de Daatselaar”, camping de Grebbelinie en Landgoed Ruwinkel, kom ik na 20 km het bord Scherpenzeel weer tegen, ik ben weer thuis!

• 

Morgen zal ik, geheel in stijl met de originele vierdaagse, heuvels in mijn parcours opnemen. Er ligt hier in het midden van het land een heuse “berg” van bijna 70 meter, de Amerongse berg! Voor vrijdag heb ik al een idee wat ik ga doen maar dat horen jullie morgen misschien wel.

Klik HIER om alle foto’s te bekijken.