Voor de eerste keer loop ik deze wandeltocht mee, en dat terwijl het maar 13 km verderop in de volgende plaats is. Het zal wel steeds niet uitgekomen zijn denk ik dan maar. Maar vanochtend dus weer bijtijds in de auto om rond 7.00u bij de start te staan. Niet om direct te starten maar wel om nog wat folders bij de starttafel neer te leggen. En wat schetst mijn verbazing? In tegenstelling tot 2 weken geleden, waar mijn folders in Nijmegen bij de Roparun helaas niet welkom waren, delen de dames achter de starttafel ze nu aan elke deelnemer uit!! Gelukkig heb ik er een stuk of 150 meegenomen, en kunnen ze dus rijkelijk uitgedeeld worden.
Vandaag loop ik zelf de 25 km. Op zich wellicht wat kort, de 30(is er vandaag niet) of de 40 km zou nu beter in het trainingsschema passen, maar omdat ik voor morgen nog een verkenning van de 23 km route van de Pinkstertochtroute op het programma heb staan, is deze afstand voor vandaag voldoende. En dan kan ik in de middag nog wat klussen doen, zoals zo vaak op zaterdag. Als ik bij de kraam nog wat aan het kletsen ben met een van de organisatoren, valt mijn oog op een bijzondere wandelaar, iemand met klompen. Op zich in de regio waar ik woon met heel veel boeren, uiteraard geen bijzonderheid, maar bij het wandelen zie je het niet vaak. Maar ja, als je de hele dag op klompen loopt kunnen “gewone” wandelschoenen totaal het verkeerde effect hebben, en juist blaren opleveren. Deze meneer zal zich wel thuis voelen met zijn klompen op het asfalt!
Iets voor 8.00 vertrek ik dan uiteindelijk ook voor mijn wandeling van 25 km. De start is overigens vanaf het terrein van het Pluimveemuseum. Echt eens de moeite waard om daar (met de kinderen) eens naartoe te gaan. Je denkt alles over de kip en het ei te weten maar niets is minder waar en hier kan je nog een hoop opsteken. De Tour de Force is niet alleen wandeltocht maar ook een fietstocht en je kan ook met de step routes volgen. Dat wordt op de fietspaden dus uitkijken geblazen.
Omdat de wandelaars van de 40 km route reeds om 7.00u vertrokken waren, is het nu betrekkelijk rustig op het parcours. Wel jammer maar dan kan ik lekker mijn eigen tempo gaan lopen. En in het begin ligt dat tempo net iets boven de 6,5 km/u en ik voel dat dit net iets te snel is en laat het tempo iets inzakken naar een aangenamere 6,2 a 6,3 km/u. Dat is het tempo wat ik langere tijd kan volhouden en daar zijn nu juist deze trainingen voor om te kijken hoe dat gaat. Dus tot de eerste pauze na ongeveer 14 km, loop ik dit tempo continue en probeer zo her en der wat leuke foto’s te maken.
Onderweg gaat het dan toch een keer fout met teveel “verkeer” op het fietspad. Een wielrenner vind dat hij het alleenrecht heeft en weigert zich aan te passen aan de wat drukkere omstandigheden en moet en zal in zijn hoge tempo blijven fietsen en zorgt er bijna voor dat een tegenligger van zijn fiets valt. Misschien een idee voor de volgende editie om de routes niet over dezelfde, in ieder geval smalle, paden te laten. Gaan. De brede binnenwegen geven uiteraard voldoende ruimte aan iedereen, maar de fietspaden zijn gewoonweg te smal voor het drukke verkeer van wandelaars, steppers en fietsers tegelijk.
Bij de rust aangekomen blijkt het een wagenrust te zijn. Maar met een prima service. Er is een bankje of stoel om op te gaan zitten en er wordt een gratis appel of mandarijn, een watertje of een isodrink en uiteraard een echt vers Barnevelds ei aangeboden! En lekker dat het is! Op deze rust splitst ook de 25 en 40 km route. Ik vervolg met mijn 25 km route. Dan gebeurd er iets wat mij nog maar 1 maal eerder is overkomen, ik mis een pijl!! Ik kom daar pas achter als ik op de route die ik loop weer een pijl zie en die controleer met de tekst op mijn routebeschrijving. De afstanden staan er namelijk bijgeschreven en die klopt nu niet met wat ik op mijn smartwatch heb staan. Ik kom nu 1,4 km tekort! Maar omdat het dus waarschijnlijk een klein lusje was kan ik de route wel vervolgen. Het enige jammere hiervan is wel dat ik een leuke foto ben misgelopen, het middelpunt van Nederland! Die lag namelijk langs de door mij niet gelopen stukje route.
Ik laat het maar zo en stap lekker verder. Na de rust lukt het mij, wellicht door de consternatie van het foutlopen, niet meer om het tempo te wandelen wat ik graag zou willen. Maar ook hier zit ik niet echt over in. De spieren en de knie voelen verder goed dus dat is verder prima in orde. Een paar kilometer voor de finish zie ik een leuk kraampje staan. Twee kinderen wonen langs de wandelroute en hebben dat aangegrepen om hun zakgeld wat aan te vullen. Met heerlijke koeken en drinken verleiden ze de wandelaar om iets bij hun te kopen. Ze hebben zelfs leuke vogelhuisjes in de verkoop. De prijs mag je zelf bepalen. Ik geef 1 euro voor een stroopwafel en loop weer verder.
Bij de finish aangekomen zie ik een hoop mensen langs de kant zitten. Ik was mij niet bewust dat deze tocht zoveel bekijks had. Maar als ik een vrouw voor de zekerheid nog maar even vraag waarvoor ze hier staan te wachten, blijkt het “Truckerdag” te zijn. Dan is er een grote stoet van vrachtwagens die kinderen met een ziekte of handicap een leuke dag bezorgt! Schitterend initiatief toch!
Bij de finish drink ik nog een bakje koffie en neem nog een broodje en praat nog even na met de dame van achter de starttafel van vanmorgen. Ze geeft aan dat er veel wandelaars waren die al van de Pinksterwandeltocht hadden gehoord en/of zich al hadden ingeschreven. Wat leuk om te horen dat het dus toch wel werkt al die inspanningen op FB en met de flyers. We zullen volgende week zien hoeveel wandelaars op 1e Pinksterdag naar Woudenberg komen om een van de 6 mooie afstanden te komen wandelen. Morgen zal ik dus nog voor de laatste keer 1 van de routes gaan verkennen, de 23 km en dan is het vanaf vrijdag en zaterdag alles voorbereiden. Tot ziens!!
Klik HIER om alle foto’s te bekijken.