Alweer dag 3 van de alternatieve 4daagse. Wat vliegt de tijd. Maar als je iets doet wat je leuk vind dan vliegt de tijd voorbij. En aangezien ik wandelen een zéér leuke bezigheid vind, is tijd maar bijzaak. Ik zeg altijd:
“Doen wat je leuk vind is vrijheid, leuk vinden wat je doet is geluk!
Vandaag loop ik weer samen met Patricia. En zij komt iets na 8 uur bij mijn huis aangereden. Wat zij niet wist is dat de start niet van mijn huis vandaan is maar ongeveer 5 km verderop. We lopen vandaag namelijk de 30km route van de Pinkstertocht die ik in 2022 weer hoop te kunnen organiseren op zondag 5 juni 2022. Dus we stappen in mijn auto en rijden naar de startlocatie bij Brasserie Schimmel 1885 te Woudenberg.
Vandaag gaat de route ook over wat klompenpaden maar waar mogelijk heb ik de route iets aangepast zodat we op zoveel mogelijk asfalt lopen. Maar dat doet geen afbreuk aan deze mooie wandeling over weer een ander gedeelte van de Grebbelinie. Voor een groot gedeelte heb ik deze route afgelopen donderdag ook gelopen samen met Bregje de “Wandelvrouw”, zoals je haar op Facebook kan vinden. Maar nu zit er nog een lus van 10 km extra aan vast via de mooie bossen van Den Treek.
Maar goed, we starten dus vanuit Brasserie Schimmel 1885, steken de straat over en beginnen direct aan het eerste klompenpad, het Oudenhorsterpad (hoezo minder klompenpaden). Gelukkig is deze maar 1 km lang en lopen daarna gewoon op asfalt verder. Na 2,5km komen we bij “Post van Lambalgen” uit. Hier nemen we nu niet de Grebbelinie, welke wel de route is van mijn tocht in 2022 maar kiezen het naastgelegen fietspad aan de andere kant van het water, het Valleikanaal. Hier heeft een boer mooi ingespeeld op diverse punten, meer bloemen om zo insecten aan te trekken die weer meer vogels aantrekken die op hun beurt de vervelende Eikenprocessierups weer te lijf gaat. En direct een veel mooier gezicht om zo langs dit pad te wandelen. Een pluim voor deze boer!!
Als we de provinciale weg, de N224, zijn overgestoken vervolgen wij daar weer het fietspad en lopen we een wandelaar tegemoet. Die groet ons hartelijk en het blijkt dat hij ook de alternatieve 4daagse aan het wandelen is en loopt de 40km!! Hij verblijft in een hotel iets verderop in Leusden (die van die vogel met die grote snavel) en loopt van daaruit diverse routes in de omgeving. Wij wensen hem veel plezier en lopen weer verder. Niet veel later komen wij twee dames tegen, die duidelijk herkenbaar zijn als alternatieve 4daagse lopers. Ze lopen in de shirts met de groen oranje kleuren van de 4daagse! We stoppen weer even en maken een praatje. Ze blijken Coby en Ria te heten. Na een kort gesprek vervolgt een ieder weer zijn pad. We zijn net 5 km onderweg en dan al van die leuke ontmoetingen!
Al kort daarna moeten we weer een klompenpad op, “de Roffelaarskade”. Gelukkig is er gemaaid en is alleen de laatste 500m wat smal. Dit zal voorlopig het laatste stuk onverhard zijn totdat wij bij ongeveer 10km onze rust hebben bij Theehuis Monchouette. Dit was een verplichting van Patricia om hier een rust te houden want zij wilde de overheerlijke rabarber monchoutaart namelijk niet missen. Dus zo gezegd zo gedaan, strijken wij neer op het terras en bestellen deze overheerlijke taart. Omdat het zo heerlijk vertoeven is op dit terras zitten we eigenlijk ook net iets te lang. Maar ja, ook hier geldt mijn eerdere uitspraak dat tijd niet meer geldt als je het naar je zin hebt. Na ruim 40 min pauze lopen wij weer verder.
Wij buigen nu af van de Grebbelinie en lopen richting en door het bos van Den Treek. Als wij het bos weer uitkomen moeten wij nog een stuk weg lopen van ruim 2 km die ook veel wordt gebruikt door wielrenners. Maar omdat het nu een doordeweekse dag is valt de drukte en “overlast” van deze medeweggebruikers vandaag mee. Of zouden zij ons een vervelende sta in de weg vinden met ons links van de weg lopen?? Nou vandaag hoeven wij daar ons niet druk over te maken. In tegendeel zelfs. Er komen 2 fietsers aan die ons voorbij fietsen en volmondig roepen, “Kom op 4daagse wandelaars!”, en ze zwaaien nog even in het voorbij gaan. Die herkende dus ook de 4daagse vlag. Al met al een totaal andere beleving dan afgelopen dinsdag toen werkelijk niemand die vlag herkende. O nee, dat is niet waar, 1 persoon in de binnenstad van Amsterdam herkende hem wel. Maar die zal wel uit een ander deel van het land gekomen zijn.
Na bijna 19 km hebben wij onze 2e rust bij Pannenkoekenhuis “Bergzicht”. Een pannenkoek bestellen wij niet maar wel een overheerlijke tomatensoep. Wij worden hier gelukkig redelijk snel bediend ondanks dat het duidelijk is dat voor dit grote restaurant met zijn vele buitenterrassen er veel te weinig personeel aanwezig. Toch jammer dat de Coronapandemie deze sector op alle fronten zo hart heeft geraakt en nu dus ook nog de naweeën daarvan heeft. Ook hier zitten we lekker en stappen daarom ook pas na 50 minuten weer op om verder te gaan.
De route gaat een klein stukje bergopwaarts richting Austerlitz, volgt dan nog door een bos en gaat dan naar Maarn. Hier gaat de route nog een keer over een stuk onverharde route over een kleine zandverstuiving. Gelukkig is de zijkant van deze route nog redelijk stevig van ondergrond en gaat een beetje op en neer. Komen we toch nog een beetje aan de “7-heuvelen” vandaag. Na iets meer dan 30 km en 7 uur onderweg (inclusief de pauzes) komen wij weer terug bij onze startplek. Wij rijden naar mijn huis en pakken daar nog een heerlijke koel drankje en kletsen nog wat na. Vooral over de dag van morgen. Wat gaan we doen? Lopen we in Nijmegen?? Lopen we naar Nijmegen?? Ik kan jullie alvast iets verklappen. Was de route zoals jullie kunnen zien, vandaag een beetje in de vorm van een konijn!! Morgen zal dat meer een slang of regenworm zijn!!
Bekijk HIER alle foto’s.
Genoten van je verslag, je hebt echt getraind op rusten!!