Eindelijk, weer mijn eerste georganiseerde wandeltocht. Ik rij naar Zwolle en loop daar de peperbuswandeltocht. Uiteraard vernoemd naar de “Onze Lieve Vrouwetoren”, zoals de stadstoren van Zwolle eigenlijk heet. De toren is 75 meter hoog en kan je vanaf de snelweg en eigenlijk uit elke hoek in de omgeving, niet missen. Zwolle is van oorsprong een vestingstad en bezit sinds 1230 stadsrechten. 

Nadat ik mijn auto vlakbij de startplek heb geparkeerd op aanwijzen van de verkeersregelaars, loop ik naar de startlocatie van de Zwolse wandelsportverenigingen. Ik loop vandaag een route van 20 km en ben benieuwd wat ik allemaal tegen ga komen. De eerste kilometers gaan nog door de stad maar als ik het Ronald McDonald huis aan de rand van Zwolle na 4 km ben gepasseerd loop ik een natuurgebied in. Via een slingerend pad lopen we uiteindelijk een spoor over en langs een drijfzandpoel die ik uiteraard links(maar het ligt rechts van mij) laat liggen.  

Ik loop door en om de Wythmenerplas heen. En..  de lente is al gearriveerd, althans dat denk ik als ik de eerste lammetjes heb gespot. Even verder staan de sneeuwklokjes er nog mooi bij dus weet ik dat we nog in de winter zitten. Normaal zou ik met de afstand die ik vandaag loop na ongeveer 10 km een pauze inlassen. Maar omdat het enerzijds lekker gaat en ik eigenlijk ook geen zin heb om ergens binnen te zitten en ik mijn eigen broodjes bij me heb, loop ik lekker door. 

Ik moet helaas even stoppen voor een trein omdat ik het spoor weer terug over moet. Langs de kant zit een reiger gebiologeerd naar de slootkant te staren om zijn/haar lekkere maaltje te kunnen grijpen. En daarom heb ik even tijd om daar een mooi kiekje van te maken. Langzamerhand loop ik weer terug richting Zwolle. Als ik aan de rand van Zwolle kom en de woonwijken inloop, zie ik een verleiding die ik makkelijk kan weerstaand! Een hink-stap-sprong! En waarom kan ik dit makkelijk weerstaan? In mijn eerste 4-daagse van Nijmegen lag er ook een hink-stap-sprong op de weg. Ik eroverheen. En een spijt dat ik de dagen erna had! Dus bij deze loop ik er ook even omheen. 

Dan kom ik bij de Binnenhuisgaststraat aan. Een mooi rijtje woningen waarvan ik een gevoel krijg dat hier een verhaal aan zit. Als ik langs het water loop en ik bijna het mooie parkje verlaat zie ik een man zijn voordeur uitkomen met zijn hond om een rondje te gaan wandelen. Ik pak mijn kans en vraag of hij mij wat kan vertellen. En ja hoor. Het grote huis aan het begin is van een rijke familie geweest en er werden destijds zwervers opgevangen. Na het overlijden van de man des huizes had hij in een testament nagelaten dat er huizen voor minderbedeelden moesten komen. En zie, een mooie plek is gecreëerd. Als afsluiting weet de meneer nog te vertellen dat de huisjes waar ik zo langs moet lopen gebruikt werden om zaden in op te slaan. Als je meer wilt weten over deze mooie plek lees dan HIER het hele verhaal. 

Ik loop verder en zie iets bijzonders staan in een wijk, een mini Bieb! Wat een leuk initiatief en niet onbelangrijk, hij is goed gevuld! De laatste kilometers gaan weer door de binnenstad van Zwolle. Ik vind het altijd moeilijk om een foto van mensen te maken die dat zelf ook kunnen zien als ik iets geks aan ze zie. Dus daarom heb ik geen foto van die mevrouw die ik heerlijk op een bankje in het zonnetje zie zitten met een mok met koffie naast haar en in haar ene hand een e-sigaret en in haar andere een gewone!! Hoe dan? Als niet roker begrijp ik dat uiteraard niet maar ze zal er vast een mooi verhaal bij hebben maar dan had ik ernaast moeten gaan zitten. Voor de volgende keer dan maar. 

Inmiddels heb ik mij ingeschreven voor de Nijmeegse 4-daagse voor dit jaar! Hopelijk kan dat nu eindelijk doorgang vinden en daarom zal ik de komende tijd weer meer gaan trainen en kunnen jullie mijn belevenissen hier weer gaan lezen en bekijken. 

Wil je alle foto’s bekijken? Bekijk ze HIER!